Το σαραβαλιασμένο σπίτι κατοικούταν για τα τελευταία 3 χρόνια, αλλά δεν υπήρχε σημάδι πως έμενε κάποιο μικρό παιδί εκεί – ούτε στην αυλή, ούτε κάπου αλλού.
Ο γείτονας ανησυχούσε πως ίσως ήταν περίπτωση παιδικής κακοποίησης και κάλεσε την αστυνομία να το ερευνήσει.
O αστυνόμος Holste χτύπησε την πόρτα αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να τον είχε προετοιμάσει για αυτό που θα αντίκριζε: περιττώματα ζώων παντού, σκουπίδια, πεταμένο φαγητό, ιστοί αράχνης και χιλιάδες κατσαρίδες.
Το χειρότερο από όλα ήταν πως βρήκε ένα μικρό παιδί μέσα. Ήταν ένα πολύ αδύνατο κορίτσι, υποσιτισμένο, γuμνό, που φορούσε μόνο μία πάνα και καθόταν μέσα στα σκουπίδια. Όπως φάνηκε ήταν ήδη 6 χρονών.
“Όταν μπήκα στο δωμάτιο, τα μάτια της με κοίταξαν πολύ περίεργα. Άνοιξε το στόμα της και ήρθε προς το μέρος μου, σαν καβούρι. Μάζεψε τα γόνατά στο σαγόνι της και τύλιξε γύρω τους τα χέρια της. Μετά, άρχισε να κάνει παράξενους ήχους.”
Το όνομά της ήταν Danielle. Μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο και η μητέρα της στην φυλακή. Μιλούσε και φερόταν σαν 6 μηνών. Δεν είχε πάρει καθόλου φροντίδα από την μητέρα της, πόσο μάλλον στοργή ή αγάπη.
Η μητέρα της Danielle πέρασε μία μέρα στην φυλακή και προκειμένου να δώσει την κηδεμονία του παιδιού της, την καταδίκασαν σε 2 χρόνια κράτηση σε κατ’οίκον περιορισμό και 100 ώρες κοινωνικής εργασίας.
Το απίστευτο ήταν πως ο αστυνόμος Holste δεν ήταν ο πρώτος που μάθαινε για αυτή την περίπτωση κακοποίησης. Πολλοί κοινωνικοί λειτουργοί είχαν δει με τα χρόνια τις συνθήκες στις οποίες ζούσε και δεν έκαναν κάτι.
Μετά από αρκετά χρόνια σε ένα σπίτι για ανάπηρα παιδιά, η Danielle, που είχε γνωρίσει μόνο την μοναξιά, την παραμέληση και την πείνα, γνώρισε την κατάλληλη οικογένεια. Οι Diane και Bernie Lierows είχαν ήδη μεγαλώσει τους γιους τους από τους προηγούμενους γάμους που είχαν κάνει και ήθελαν να υιοθετήσουν ένα κορίτσι.
Όταν είδαν την φωτογραφία της Danielle κάτι μέσα τους μίλησε. Πήγαν να την γνωρίσουν και παρά τις προειδοποιήσεις των φίλων και των συγγενών, ήξεραν πως αυτό το κορίτσι που δεν μιλούσε και φορούσε πάνα, ήταν γραφτό να γίνει μέλος της οικογένειάς τους.
Το 2007, οι Lierows υιοθέτησαν την Danielle, που ήταν σχεδόν 9. Η ζωή δεν ήταν εύκολη: τα πρώτα χρόνια του κοριτσιού είχαν σταματήσει την ανάπτυξή της και την είχαν αφήσει πολύ τρομαγμένη.
«Την νοιάζει πολύ το φαγητό. Συχνά τρώει μέχρι που κάνει εμετό.»
Το ψυγείο τους είναι κλειδωμένο με αλυσίδα. Αλλιώς, η Danielle θα το άδειαζε εντελώς. Μετά από χρόνια πείνας, φοβάται πάρα πολύ να μείνει χωρίς φαγητό.
Πέρα από τα τραύματά της, είναι πολύ καλύτερα στο νέο της σπίτι. Έχει κάνει πολύ μεγάλη πρόοδο με τα χρόνια. Έχει μεγαλώσει αρκετά, πηγαίνει σχολείο και τα πάει πολύ καλά με τον πατέρα της. Η μητρική φαγούρα είναι ακόμα δύσκολη για εκείνη. Όπως εξηγεί ο πατέρας της: “Είναι ένα δίχρονο κορίτσι στο σώμα 15χρονου.”
Κάθε μέρα κάνει μικρά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση. Οι γονείς της ελπίζουν πως μία μέρα θα είναι περισσότερο ανεξάρτητη και θα μπορεί να συναναστραφεί με τον κόσμο.
Μία πραγματικά τραγική ιστορία. Ελπίζουμε η μικρή Danielle να καταφέρει να ξεπεράσει τα τραύματά της και να μπορέσει να ζήσει μία φυσιολογική ζωή.