δημιουργήθηκαν στη προσπάθεια να βρεθεί μια “κρυψώνα” της στιγμής. Αν κοιτάξουμε πιο σχολαστικά αυτούς τους σωρούς, μπορεί να βρούμε παλιούς απλήρωτους λογαριασμούς, παλιά ασφαλιστήρια συμβόλαια, γράμματα, σημειώσεις, κάποιο χαμένο ημερολόγιο, και μερικές φορές ακόμη και χρήσιμα πράγματα, όπως χρήματα ή αναμνηστικά.
Επειδή κάποια στιγμή θα το πάρετε απόφαση και θα αρχίσετε να οργανώνεστε, πιθανόν να ανακαλύψετε σακούλες, κουτιά, συρτάρια με σκουπίδια, ακόμα και ολόκληρα δωμάτια που έχουν μετατραπεί σε δοχεία για την οργάνωση των προσπαθειών σας. Μπορείτε να αρχίσετε να αναρωτιέστε πώς αυτή η συσσώρευση ακαταστασίας έχει συμβεί σε σας. Η εμπειρία δείχνει ότι υπάρχουν έξι συνηθισμένα λάθη που μας λοξοδρομούν από την πραγματική οργάνωση. Εξετάζοντάς τα εδώ ελπίζουμε να ανακαλύψετε πού μπορεί να έχετε πάρει μια λάθος στροφή με αποτέλεσμα να εκτροχιαστεί η οργανωτική σας πορεία:
1. Το προϊόν πανάκεια!
Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε τον πανικό της ακαταστασίας, συχνά τρέχουμε στο κατάστημα και να αγοράζουμε προϊόντα αποθήκευσης (κάδους, καλάθια, συρταριέρες, φοριαμούς, κλπ). Καταλήγουμε με μια μεγάλη πλαστική θήκη – αποθήκη (συνήθως με πολλαπλά συρτάρια) και ρίχνουμε μέσα ότι μας περισσεύει. Το προϊόν από μόνο του δεν είναι η απάντηση. Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ έχουν και χρησιμοποιούν δεκάδες κάδους και καλάθια, εξακολουθούν να είναι αποδιοργανωμένοι. Προτείνουμε να συνδυάσετε κάθε διαδικασία οργάνωσης με το ανάλογο προϊόν που θα χρησιμοποιηθεί κατά την διάρκεια της διαδικασίας. Αν έχετε αγοράσει το προϊόν προληπτικά χωρίς να καθορίσετε επακριβώς το τι θέλετε να περιέχει και πώς θα βελτιώσει τη λειτουργικότητα της διαδικασίας, κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε χάσει τα χρήματά σας.
2. Η αναδιάταξη
Πολλοί από μας ακολουθούμε συγκεκριμένη διαδικασία. Μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο και αναλαμβάνουμε να το “οργανώσουμε”, αλλά στο τέλος της ημέρας, το μόνο που έχουμε καταφέρει είναι να αναδιατάξουμε το περιεχόμενό του. Ομαδοποιούμε, στοιβάζουμε, ανακατεύουμε, αλλά αυτό είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με τα περιεχόμενα του δωματίου, κι έτσι απλά αλλάζουμε τις θέσεις τους μέσα στον ίδιο χώρο. Αντί γι’ αυτό, αφιερώστε λίγο χρόνο για να προσδιορίσετε το σκοπό του κάθε χώρου, τις ανάγκες που εξυπηρετεί και μετά οργανώστε το χώρο και τα πράγματα που περιέχει σύμφωνα με το σκοπό και τις ανάγκες του χώρου.
3. Ο καθαρισμός
Ενώ είναι υπέροχο να έχουμε ένα καθαρό σπίτι, δεν είναι το ίδιο πράγμα με ένα οργανωμένο σπίτι. Ο καθαρισμός απλά απορρυπαίνει το χώρο σας, ενώ η οργάνωση απαιτεί σχεδιασμό και κατανομή του χώρου για δραστηριότητες και αντικείμενα. Ο καθαρισμός μπορεί να δημιουργήσει πραγματική ακαταστασία και συσσωρευμένα περιττά πράγματα, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί από εμάς απομακρύνουνε ή κρύβουμε προσωρινά πράγματα, με σκοπό να φτάσουμε στις επιφάνειες που θέλουμε να καθαρίσουμε. Τα καλά νέα είναι: Όταν αφιερώσετε χρόνο για για να οργανώσετε το σπίτι σας, θα το καθαρίζετε μετά ευκολότερα, επειδή πολλά μεταφερόμενα στοιχεία μπορούν να επιστραφούν χωρίς πρόβλημα στην κατάλληλη θέση τους, και οι επιφάνειες θα είναι ελεύθερες και όχι φραγμένες από σωρούς αντικειμένων.
4. Πρόχειρο “κρύψιμο”
Κρύβουμε ή αφήνουμε στη γωνία πράγματα ακόμα και όταν δεν καθαρίζουμε. Όταν προσπαθούμε να “συμμαζέψουμε” πρόχειρα τα παραπανίσια, κοιτάζουμε προς την πιο κοντινή άδεια γωνιά για να τα στριμώξουμε εκεί. “Σκλαβώνουμε” κάθε και κενό χώρο σε πάγκους ράφια, συρτάρια, και ντουλάπες γεμίζοντάς τον με διάφορα μικροπράγματα. Στην προσπάθειά μας να ελευθερώσουμε τα πατώματα και τις άλλες επιφάνειες, δημιουργούμε ένα “φουσκωμένο”, ανοργάνωτο περιβάλλον που μόνο με σπίτι δεν μοιάζει! Για να σταματήσετε το καταχώνιασμα θα πρέπει να τηρήσετε αυστηρά το σκοπό που έχει προσδιορίσει για κάθε του σπιτιού, περιορίζοντας το εύρος των αντικειμένων που θα τοποθετηθούν σ’ αυτόν τον χώρο. Χρησιμοποιήστε τον κανόνα της λέξης “μόνο”. Π.χ.: η ντουλάπα για τα παιχνίδια θα πρέπει να μετονομαστεί σε ντουλάπια μόνο για παιχνίδια.
5. Η τακτοποίηση
Κάποια στιγμή, όλοι δοκιμάσαμε να έχουμε έναν εμφανίσιμο χώρο, αντί να τον οργανώσουμε λειτουργικά, με στόχο για μια τακτοποιημένη εμφάνιση. Αυτό το οργανωτικό λάθος είναι ιδιαίτερα εύκολο να γίνει, επειδή δείχνει τόσο παραγωγικό! Με καλές προθέσεις, πολλοί από εμάς έχουμε μείνει αργά στο χώρο εργασίας ή πήγαμε στο γραφείο για ένα Σαββατοκύριακο για να συμμαζέψουμε τον ακατάστατο χώρο εργασίας μας. Πετάξαμε, ανακυκλώσαμε και καθαρίσαμε και ήμασταν περήφανοι για την πρόοδό μας. Δυστυχώς, μέσα σε μερικές εβδομάδες βρεθήκαμε να καθόμαστε σε ένα ακατάστατο χώρο για άλλη μια φορά, κουνώντας το κεφάλι μας με δυσπιστία. Έτσι είναι. Το ξεκαθάρισμα ποτέ δεν διαρκεί πάρα πολύ. Εάν δεν έχετε εφαρμόσει συστήματα για την καταγραφή και επεξεργασία των εισερχόμενων πληροφοριών και εγγράφων θα κολλήσετε σε έναν ατελείωτο κύκλο τακτοποίησης.
6. Το καλούπι
Θέλουμε τόσο πολύ να πιστέψουμε ότι υπάρχει ένα μαγικό φίλτρο για να αντιμετωπίσουμε τις οργανωτικές προκλήσεις, ώστε είμαστε έτοιμοι να δοκιμάσουμε οποιαδήποτε λύση. Το τελευταίο οργανωτικό λάθος που κάνουμε είναι όταν παίρνουμε μια γενική οργανωτική μέθοδο και προσπαθούμε να την εφαρμόσουμε στα δικά μας χάλια. Θέλουμε να μπούμε σε οργανωτικό καλούπι. Πιστέψτε το, δεν υπάρχει μία οδηγία ή τέχνασμα που θα λειτουργήσει το ίδιο για κάθε άτομο. Κάθε άτομο χρειάζεται και αξίζει να οργανώσει λύσεις που έχουν σχεδιαστεί από το δικό του μυαλό.
Όλοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι “σε τρία απλά βήματα” ή σε “πέντε λεπτά την ημέρα” που μπορούμε οργανωθούμε. Ωστόσο, κατά βάθος, όλοι γνωρίζουμε-την ώρα που κοιτάζουμε το χάος στα ακατάστατα δωμάτιά μας-ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να ξεμπερδέψουμε από τα χάλια μας σε τρία στάδια, ή σε πέντε λεπτά. Ερχόμαστε σε μια στιγμή της αλήθειας, όπου καταλαβαίνουμε ότι τελικά οι σύντομες και γρήγορες λύσεις, μόνο σύντομες δεν είναι, και στην πραγματικότητα βραχυκυκλώνουν τις προσπάθειες που κάνουμε για να οργανωθούμε. Η ανάγκη μας να στρογγυλέψουμε τις γωνίες δεν πρόκειται να μας βοηθήσει να επαναφέρουμε πραγματική τάξη. Θα πρέπει να αφήσουμε τις προχειρότητες και να αναζητήσουμε ένα καλύτερο τρόπο οργάνωσης.