Αυτό που το κάνει τόσο διαφορετικό είναι η δυσκολία του στίβου και ο αυξημένος χρόνος κάθε αγωνίσματος. Ο οποίος διπλασιάζεται για τις δύο ομάδες που θα παίξουν δεύτερο γύρο. Αγωνίσματα που μπορεί να συμμετέχει όλη η ομάδα. Δεν υπάρχουν και πολλές δυνατότητες για να ξαναδούμε Λάουρες που άραζαν γιατί φοβόντουσαν τα ύψη. Εδώ λίγο ως πολύ όλοι θα φάνε τον γάιδαρο μέχρι να φτάσουν στην ουρά.
Όλα τα παραπάνω έχουν οδηγήσει στην αυξημένη εμφάνιση τραυματισμών. Στα γόνατα και στις κλειδώσεις γενικότερα. Σε συνδυασμό με το κομμάτι επιβίωση, (ειδικά όσοι ανήκουν στην ομάδα που μένει στη ζούγκλα), το κάνει εξαιρετικά επώδυνο για τους παίκτες.
Κάτι που μας φέρνει στο αρχικό μας ερώτημα του τίτλου. Τι θα γίνει όταν όλοι οι παίκτες αποχωρήσουν;
Ειδικότερα αυτοί που θα μείνουν καιρό. Όλους σχεδόν τους μήνες. Πώς θα επιστρέψουν στην Ελλάδα μετά το Nomads;