«Δεν με βασανίζει, απλώς με απασχολεί, όπως απασχολεί τους πάντες. Ποτέ δεν έκρυψα την ηλικία μου γιατί έτσι κι αλλιώς είναι όλα καταγεγραμμένα στο Διαδίκτυο. Στα 50 ταράχτηκα, πέρασα μια κρίση για τον φόβο της φθοράς και του θανάτου, αλλά μετά από μια εσωτερική διεργασία ξαναβρήκα την ισορροπία μου. Υπήρξε ο φόβος του περιθωρίου της ζωής.
Γρήγορα αντιλήφθηκα ότι δεν μπορείς να πολεμήσεις κάτι που δεν πολεμιέται. Οταν αγαπάς αυτό που σου συμβαίνει, τότε και αυτό σου φέρεται καλά. Εχω δυνατή άποψη επί του συγκεκριμένου θέματος. Μεγαλώνω και μεγαλώνω καλά, έχοντας υγεία, δημιουργικότητα, ενέργεια και είμαι πια συνειδητοποιημένη στο τι θέλω. Έχω ανακαλύψει την ισορροπία με τον χρόνο και έχω συμμαχήσει με τον ψυχικό, τον διανοητικό και τον σωματικό μου εαυτό».
Όσο για τη γνώμη της για τις πλαστικές επεμβάσεις δήλωσε στο Πρώτο θέμα: «Μπορούμε να κάνουμε βελτιωτικά πράγματα, φτάνει να έχουμε το μυαλό να κάνουμε αυτά που σηκώνει η δομή μας, χωρίς να παραμορφωνόμαστε. Και πάντα διατηρώντας αυτογνωσία περί του γελοίου. Τον χρόνο πρέπει να τον αφήνουμε να εναποθέτει τα σημάδια του. Εγώ κάθε έτος που περνά βλέπω το σημάδι του χρόνου και το αποδέχομαι. Αν τώρα από τα τρία σημάδια μπορώ να απαλείψω τα δύο, θα το κάνω, αλλά ένα σημάδι πρέπει να το αποδεχτείς, να το αγαπήσεις και να το αφήσεις να υπάρχει».