nataleme.gr Εδώ θα τα λέμε όλα!
1. Να βλέπεις τον δάσκαλό σου να είναι αδικαιολόγητα γλυκός τη μέρα του ρεσιτάλ σας.
2. Να νιώθεις πως τα μαλλιά σου θα πέσουν από το πολύ το χτένισμα τη μέρα του ρεσιτάλ.
3. Η φράση “Ας περπατήσουμε ως την άλλη γωνία” που σε γέμιζε φόβο.
4. Το να ανοίγεις μία τρύπα στο καλσόν σου για περισσότερη ευκολία.
5. Το να μετράς τα πάντα. Τα Π-Α-Ν-Τ-Α.
6. Όταν πήγες σε ρεσιτάλ για μικρά παιδιά:
7. Οι μελανιές ήταν κάτι συνηθισμένο μετά από καιρό.
8. Το να προπονείσαι κυριολεκτικά όπου μπορούσες.
9. Και να το κάνεις δημόσια χωρίς καθόλου ντροπή.
10. Η αρχική άσκηση: pliés.
11. Με τα χρόνια είχες συνηθίσει τα σπρέι μαλλιών.
12. Όταν φορούσες μακιγιάζ για ένα ρεσιτάλ, ένιωθες κάπως έτσι:
13. Το να βλέπεις “Center Stage” ξανά και ξανά και ξανά και ξανά.
14. Γκλίτερ. Πολύ Γκλίτερ. Γκλίτερ παντού.
15. Το σπίτι των γονιών σου ήταν γεμάτο τέτοιες φωτογραφίες:
16. Και σχεδόν κάθε μήνα έπρεπε να παίρνεις καινούργια παπούτσια.
17. Και ήξερες πως μάλλον θα έλεγαν όχι, γιατί όλα γύρω από το χορό μεταφράζονταν σε λεφτά.
18. Το να πηγαίνεις σε ένα τέτοιο κατάστημα ήταν το καλύτερο κομμάτι της μέρας σου.
19. Και ήταν γεμάτο πράγματα που ΕΠΡΕΠΕ να πάρεις.
20. Στην ουσία έγινες κομμώτρια, αφού είχες γίνει ειδική σε ότι είχε να κάνει με φιόγκους, κότσους και χτενίσματα όλων των ειδών.
21. Και έβρισκες παντού τέτοια, χωρίς να ξέρεις πώς βρέθηκαν εκεί.
22. Το να παίρνεις καινούργια κοστούμια και να τα βάζεις σε ένα ειδικό σημείο στην ντουλάπα σου, γιατί κάθε ένα ήταν ένα πολύτιμο κόσμημα.
23. Αλλά τη μέρα του ρεσιτάλ, όλα τα κοστούμια κατέληγαν να είναι ένας μεγάλος σωρός και έπρεπε να ψάξεις πολύ για να βρεις το δικό σου.
24. Είχες φτιάξει και ένα βωμό για να βάζεις ότι τρόπαια έπαιρνες.
25. Όταν είχατε αποτύχει σαν ομάδα, αλλά ένιωθες πως όλα θα πάνε καλά.
26. Αλλά όταν ήσουν αυτή που δεν μπορούσε να θυμηθεί μία ρουτίνα, ήθελες απλά να πεθάνεις.
27. Το να κάνεις ένα πάρτι με τους φίλους σου ήταν λίγο διαφορετικό, γιατί περνούσες όλη τη νύχτα σκεπτόμενη νέες ρουτίνες.
28. Πώς μήνες και μήνες και ΜΗΝΕΣ δουλειάς κατέληγαν σε 3 λεπτά στη σκηνή.
29. Και αυτό το σφίξιμο στο στομάχι όταν καταλάβαινες πως δεν θα ξανακάνεις την ίδια ρουτίνα ξανά.
30. Αλλά λάτρευες πραγματικά το πώς σε έκανε ο χορός να νιώθεις και δεν ήθελες αυτό το συναίσθημα ποτέ να σταματήσει.
Μία φορά χορευτής, πάντα χορευτής!
