Κάποιοι ανεβάζουν στο Instagram φωτογραφίες με μαγιό, ενώ εμείς σιδερώνουμε τα ρούχα για το γραφείο. Οι τυχεροί απολαμβάνουν τον ήλιο και την θάλασσα, ενώ εμείς τριγυρνάμε στην τσιμεντένια ζούγκλα. Αλλά δεν θα υποκύψουμε.
Για όσους ακόμη ανυπομονούν για τις διακοπές τους, σας έχουμε ετοιμάσει μια λίστα με ιστορίες από την καθημερινότητα των εργασιομανών.
«Δεν ήθελα να πάω για δουλειά, αλλά η απληστία μου κέρδισε την τεμπελιά μου.»

• «Ένα από τα άμεσα καθήκοντα μου είναι να ταξινομώ τα κουπόνια για τα θέρετρα υγείας. Πάντα προσπαθώ να βάζω μαζί τις ελεύθερες ηλικιωμένες γυναίκες και άντρες της ίδιας περίπου ηλικίας στην ίδια περίοδο, για να συναντηθούν στις διακοπές τους και να παντρευτούν ίσως μετά. Πάντα μου φέρνουν κάτι νόστιμο για να μου δείξουν την ευγνωμοσύνη τους. Αισθάνομαι λες και δουλεύω σε γραφείο συνοικεσίων.»
• «Είμαι από τους ανθρώπους που λατρεύουν την δουλειά τους. Πάω στην δουλειά με χαμόγελο, διαβάζω πίνακες για την δουλειά το Σαββατοκύριακο, πάντα έχω επαφή με τους υπαλλήλους μου και μπορώ να μιλάω για την δουλειά για ώρες, παρ’όλο που είμαι το παιδί για όλες τις δουλειές. Στους φίλους μου χρειάζεται να λέω ακόμα και ψέματα ότι το βαρέθηκα για να μην με περάσουν για τρελό.»

«Φοβάμαι να πέσω για ύπνο. Κάθε φορά που ξυπνάω πρέπει να πάω για δουλειά.»

• «Πρόσφατα έγινα οπτομέτρης: βοηθάω τον κόσμο να επιλέξει γυαλιά και φακούς επαφής. Σε κάποια φάση κατάλαβα ότι αυτό ήθελα να κάνω σε όλη μου την ζωή. Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματα μου όταν βλέπω τους πελάτες μου να χαμογελάνε επειδή επιτέλους βλέπουν! Μπορούν να δουν πράγματα που δεν έβλεπαν παλιά. Αισθάνομαι ένα είδος ευφορίας. Αισθάνομαι ευφορία, γιατί κάνω την ζωή κάποιου καλύτερη. Την ζωή κάποιου που δεν γνωρίζω. Μέσα σε ένα λεπτό.»
• «Δουλεύω με Κινέζους. Πάντα με εξέπληττε η εργασιομανία τους. Πρόσφατα κάλεσα μια Κινέζα περίπου 5 φορές σε μια μέρα. Συζητήσαμε την προσφορά, αλλά είχε πάντα φασαρία στο γραφείο της. Το φράγμα της γλώσσας και ο θόρυβος προκάλεσαν πολλές επιπλοκές. Την ρώτησα γιατί είχε τόσο θόρυβο εκεί. Μου είπε ότι ήταν στο τραπέζι ενός γάμου. Στους κινέζικους γάμους υπάρχουν συνήθως 500-1.000 καλεσμένοι. Της ζήτησα να βρει ένα ήσυχο μέρος και μου είπε ότι δεν μπορούσε να το κάνει αυτό. Την ρώτησα για ποιο λόγο και μου είπε ότι ήταν η νύφη.»
• «Δουλεύω στο τμήμα προμηθειών. Παρέχω τα οικοδομικά υλικά. Παλιά δούλευα με μία προμηθεύτρια που ήταν έγκυος. Ήταν η διευθύνουσα σύμβουλος της μικρής επιχείρησης της και εμείς ήμασταν ένας κυβερνητικός γίγαντας στην σφαίρα των κατασκευών, άρα δεν μπορούσε να το αφήσει χωρίς να ελέγχει. Μια μέρα την κάλεσα και την ρώτησα τι έκανε και μου είπε, “Είμαι καλά, αυτή την στιγμή γεννάω ένα μωρό, αλλά θυμάμαι το αίτημα σου και θα το κοιτάξω αργότερα”. Μάλλον δεν είναι οι Κινέζοι οι πιο εργασιομανείς.»

«-Τι κάνεις μετά την δουλειά;
-Πάω σπίτι και δουλεύω με λιγότερο επίσημα ρούχα.»

• «Είμαι καθηγήτρια μαθηματικών. Ήμουν τόσο απασχολημένη με την δουλειά μου όταν η κόρη μου άρχισε να μου αντιμιλά, που της είπα, “Καλύτερα να το πεις στην μαμά σου αυτό”.»
• «Άλλαξα χώρο εργασίας και το νέο εργαστήριο ήταν 215 μέτρα πιο μακριά. Τις πρώτες 3 εβδομάδες, πήγαινα στο παλιό εργαστήριο, άναβα τον εξοπλισμό, την καφετιέρα και άλλαζα ρούχα. Στα μισά καταλάβαινα το λάθος, έσβηνα τα πάντα και πήγαινα στο καινούριο εργαστήριο. Άργησα στην δουλειά 2 φορές τις 3 πρώτες εβδομάδες. Το αφεντικό μου με κοροϊδεύει και λέει να μεταφέρουμε το εργαστήριο εκεί.»
• «Η αδερφή μου είναι εργασιομανής. Περνάει τα βράδια της στην δουλειά. Πρόσφατα παραπονέθηκε: “Ζω μόνο σε δύο καταστάσεις: Θεέ μου θα με απολύσουν σύντομα και Θεέ μου, πότε θα με απολύσουν επιτέλους.”
• «Από τότε που πήγα στην καινούρια μου δουλειά, δεν έχω κάνει διακοπές. Τις ονειρεύομαι όλη την ώρα, κάνω σχέδια, αλλά ποτέ δεν χαλαρώνω. Το κάνω αυτό, επειδή το μπόνους μου για τις διακοπές είναι πολύ μικρό για να συνεχίσω χωρίς δυσκολίες και να αγοράζω φαγητό μέχρι τον επόμενο μισθό. Οι διακοπές μου είναι οι εξής: ανοίγω το Google Maps, κάνω κλικ σε ξενοδοχεία και φαντάζομαι ότι είμαι σε διακοπές. Μετά το κλείνω και επιστρέφω στην δουλειά. Είναι κρίμα που έχω λεφτά μόνο γι’αυτές τις διακοπές.»

«-Ποια είναι τα αγαπημένα σου φανταστικά πλάσματα;
-Ο ύπνος, η ηρεμία και η επάρκεια.»

• «Μιλούσα με έναν συνάδελφο στην δουλειά. Ετοιμαζόταν να φύγει. Έφτιαξε την τσάντα του, έκλεισε τον υπολογιστή και έκανε όλες τις συνηθισμένες διαδικασίες πριν φύγει από το γραφείο, ενώ μιλούσαμε. Μετά χαιρέτησε τους άλλους συναδέλφους. Μιλώντας του, αυτομάτως είπα κι εγώ αντίο και έκανα χειραψία με όλους. Φύγαμε μαζί από το κτίριο και πήγαμε στο μετρό. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει να κλείσω τον υπολογιστή μου, ξέχασα το παλτό και ήθελα να κάτσω στο γραφείο μέχρι αργά εκείνη τη μέρα.»
• «Συνειδητοποίησα ότι δούλευα πολύ, όταν ξύπνησα την νύχτα και σκεφτόμουν, “Ω Θεέ μου! Με πήρε ο ύπνος στην δουλειά! Είναι βράδυ και πρέπει να πάω σπίτι.” Άρχισα να ντύνομαι στο σκοτάδι. Φόρεσα τα παπούτσια μου και συνειδητοποίησα ότι ήμουν σπίτι. Κουράστηκα, χρειάζομαι διακοπές.»
• «Γύρισα σπίτι από την δουλειά κουρασμένη του θανατά. Στάθηκα κάτω από το ντουζ σε κατάσταση νιρβάνας. Ξαφνικά, ένιωσα το στήθος μου να πέφτει! Το έπιασα με το χέρι και συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει να βγάλω του σουτιέν. Ήταν βρεγμένο και είχε αρχίσει να γλιστράει προς τα κάτω. Έκλαψα από τον φόβο και γέλασα υστερικά. Ο άντρας μου άρχισε να χτυπά την πόρτα του μπάνιου, ενώ γελούσα σαν τρελή. Πρέπει να αλλάξω δουλειά.»