nataleme Εδώ θα τα λέμε όλα! 
Τι δεν πρέπει να κάνετε:
1. Μην προσπαθείτε να τους αλλάξετε
Μην προσπαθήσετε να τους αλλάξετε, δεν πρόκειται να εκσυγχρονιστούν. Μπορούμε μονάχα τους αποδεχτούμε. Αν ένα άτομο καπνίζει μέχρι τα 80 του, το πιο πιθανό είναι να μη το κόψει.
2. Μην κατηγορείτε τον εαυτό σας
H ενοχή μας στοιχειώνει όλους. Ό,τι και να συμβαίνει, υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι άφησες στη μέση ή για μια λανθασμένη συμπεριφορά προς τους γονείς. Μην κατηγορείτε τον εαυτό σας. Φταίει ο χρόνος.
Πρέπει να φροντίζετε τον εαυτό σας και να μάθετε να χαλαρώνετε.
3. Μην εμπλακείτε σε διαφωνίες
Η επιθετικότητα των ηλικιωμένων προέρχεται από κάποια δυσαρέσκεια. Αν αγνοήσετε αυτή την επιθετικότητα και τους χαμογελάσετε, τότε η επιθετικότητα θα υποχωρήσει.
Πρέπει να αλλάξετε το θέμα συζήτησης. Προσπαθήστε να ηρεμήσετε την κατάσταση σε μια συζήτηση με τους γονείς και να αλλάξετε το θέμα και τον τόνο της συνομιλίας. Αυτή η άσκηση θα σας βοηθήσει σε μια κατάσταση σύγκρουσης.
4. Μην προσδοκείτε να λάβετε ικανοποίηση από την επικοινωνία
Δουλεύω με άτομα μεγαλύτερης ηλικίας για 15 χρόνια. Όταν αρχίζουν να μου παραπονιούνται, προσπαθώ να συγκρατηθώ, και στη συνέχεια να συνειδητοποιώ ότι δε χρειάζεται να προσβάλλεται κανείς: δεν είναι μονάχα έτσι οι γονείς μας, έτσι θα είμαστε εμείς σε 20, 30, 40 χρόνια.
5. Μη διαφωνείτε
Υπάρχουν πολλές στιγμές που πραγματικά θέλετε να απαντήσετε. Μπορεί να γκρινιάζουν για κάτι που απλά δεν θυμούνται ότι το έχουν πει στο παρελθόν. Όταν συνειδητοποιήσετε με ποιους έχετε να κάνετε, όλα γίνονται πολύ πιο εύκολα.
Τι πρέπει να κάνετε:
6. Να συμπάσχετε, αλλά να μη λυπάστε
Η συμπόνια είναι ένα πολύ σημαντικό συναίσθημα. Και η ανάγκη να γίνει διάκριση ανάμεσα στη συμπόνια και τον οίκτο είναι όπως η γη και ο ουρανός. Ο οίκτος μας αφοπλίζει: δεν είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε κάποιον που τον οικτίρουμε. Αλλά η συμπόνια μπορεί να είναι διαφορετική.
7. Να ελέγχετε όσα γνωρίζουν
Θέλουν να είμαστε επιτυχημένοι. Αν πάω στους γονείς μου και αρχίζω να παραπονιέμαι για κάτι, δεν μπορούν να με βοηθήσουν. Γι “αυτό και έκανα ένα διαχωρισμό: υπάρχει η καλή αλήθεια, και η υπάρχει η αλήθεια που καλύτερα να μην μάθουν ποτέ. Η ευημερία μας είναι το κλειδί για την επιτυχία τους, και είναι απαραίτητο να το έχουμε υπόψη συνεχώς.
8. Να γνωρίζετε τα «τεχνικά χαρακτηριστικά τους»
Πρέπει να γνωρίζουμε ακριβώς με ποιον έχουμε να κάνουμε. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι ο γονιός μας δεν βλέπει καλά, δεν ακούει καλά και δεν είναι σε θέση να σταθεί. Για να καταλάβετε ένα τυφλό άτομο, προσπαθήστε να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση του: δοκιμάστε να κινηθείτε στο σκοτάδι.
9. Να τους προσφέρετε κίνητρα για να ασκηθούν πνευματικά και σωματικά
Όταν θέλουμε να προστατέψουμε τους ηλικιωμένους από μια απάτη ή κάτι κακό, όλες οι συμβουλές μας σχετίζονται με την ενίσχυση της άμυνας τους: να βάλουν μια σιδερένια πόρτα, να εγκαταστήσουν συναγερμό, τους απαγορεύουμε να ανοίγουν τη πόρτα σε αγνώστους. Στην πραγματικότητα, η απάντηση είναι πολύ απλή: πρέπει να ασκηθούν. Βγείτε μια βόλτα μαζί τους για ψώνια ή περάστε για μια επίσκεψη με τα εγγόνια.
10. Να τους συγχωρείτε
Είναι σημαντικό να μάθετε πώς να κρατήσει τις άσχημες στιγμές στο παρελθόν. Σκεφτείτε το όπως ένας υπολογιστής, που χρειάζεται καθημερινά επανεκκίνηση για να λειτουργήσει. Αν σήμερα δεν συγχωρήσετε τον ηλικιωμένο γονιό σας, τότε ίσως αύριο να είναι αργά.
Για να τους συγχωρήσετε, θα πρέπει να έχετε τη δύναμη. Για τον εαυτό μου επινόησα την τεχνική των «5 λεπτών»: βγαίνω έξω από το δωμάτιο, και κάθομαι για 5 λεπτά και δεν σκέφτομαι τίποτα. Τότε επιστρέφω με ανανεωμένη διάθεση.
Και μία από τις βασικές μου προτάσεις: Να είστε σε θέση να τους κάνετε να γελάσουν. Οι χαρούμενοι ηλικιωμένοι δεν είναι επικίνδυνοι.
