Πρόκειται για μη φυσιολογική κατάσταση, σύμπτωμα κάποιας πάθησης τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες.
Γυναίκες
Το τσούξιμο στην ευαίσθητη περιοχή υποδηλώνει συνήθως κυστίτιδα ή ουρολοίμωξη.
Εκτιμάται ότι το 50% των γυναικών θα έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο κυστίτιδας στη ζωή τους. Τα ούρα δεν περιέχουν φυσιολογικά βακτήρια. Όταν τα βακτήρια εισέλθουν και πολλαπλασιαστούν στην ουροδόχο κύστη τότε προκαλούν κυστίτιδα. Αυτή η λοίμωξη δεν προκαλεί πυρετό. Τα μικρόβια που την προκαλούν προέρχονται από το έντερο και δεν κολλάει από κάποιον άλλο ή από την επαφή με υγρά ή άλλες επιφάνειες.
Αν και δεν είναι νόσημα που μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή, η κυστίτιδα συνδέεται με τη σεξουαλική δραστηριότητα, καθώς κατά τη διάρκεια της πράξης, βακτήρια που μπορεί να βρίσκονται γύρω από την περιοχή του κόλπου «σπρώχνονται» προς την ουρήθρα και μετά προς την κύστη.
Μερικές γυναίκες έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στις κυστίτιδες από άλλες. Τα συμπτώματα εκτός από το τσούξιμο περιλαμβάνουν πόνο και κάψιμο στην ούρηση, επιθυμία να αδειάζετε την κύστη συχνά παρόλο που μπορεί να βγάζετε μικρή ποσότητα ούρων και σπασμούς της κύστης. Τα ούρα μπορεί να είναι θολά, ή αιματηρά ή και δύσοσμα. Η φυσική εξέταση μπορεί να δείξει αν το τσούξιμο οφείλεται σε κυστίτιδα ή κολπίτιδα, όμως η ανάλυση ούρων θα θέσει τη διάγνωση της κυστίτιδας.
Είναι απαραίτητη η λήψη αντιβιοτικών για τουλάχιστον τρεις ημέρες. Όταν νιώσετε τσούξιμο πρέπει να απευθυνθείτε αμέσως στο γιατρό σας για να αποφύγετε την πιθανή εξέλιξη της κυστίτιδας σε λοίμωξη του νεφρού.
Άνδρες
Το τσούξιμο κατά την ούρηση στους άνδρες, είναι σύμπτωμα που σχετίζεται με τον ερεθισμένο βλεννογόνο της ουρήθρας. Η αιτία σχετίζεται με κάκωση ή φλεγμονή της ουρήθρας.
Κάκωση μπορεί να προκαλέσει ένας μικρός λίθος, ένας εσωτερικός ή εξωτερικός τραυματισμός ή μία προηγούμενη ιατρική πράξη (καθετήρας, κυστεοσκόπηση).
Η φλεγμονή μπορεί να οφείλεται σε προηγούμενη κάκωση, μετάδοση κατά την επαφή ή ανάπτυξη μυκήτων και άτυπων βακτηριδίων (συνθήκες υγιεινής). Συνήθως ο ερεθισμός της βαλάνου ή του κόλπου επηρεάζει και το έξω στόμιο της ουρήθρας.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να συμβουλευτείτε ουρολόγο για να σας υποδείξει την κατάλληλη θεραπεία.
Η θεραπεία γίνεται με εξειδικευμένα για την περιοχή αντιβιοτικά, σύμφωνα με το αντιβιόγραμμα της καλλιέργειας.
Πρόληψη αποτελούν η χρήση προφυλακτικού και ιδιαίτερα η φροντίδα των γεννητικών οργάνων με ήπια αντισηπτικά , προσέχοντας να μην αφήνετε υγρασία.