Μπορεί ένας γάμος να επιβιώσει μετά την αποκάλυψη της απιστίας του συντρόφου; Πώς θα αντιδρούσε ο κάθε ένας από εμάς σε έναν παράνομο δεσμό του άλλου; Φεύγει ή μένει; Ερωτήσεις στις οποίες κανείς δεν μπορεί να δώσει απάντηση με βεβαιότητα αν δεν έρθει η δύσκολη εκείνη στιγμή που θα χρειαστεί να τις διαχειριστεί. Ακόμη κι αν τους ασφαλούς, πιστεύει ότι πρόκειται για ζητήματα που έχει λύσει στο μυαλό του.
Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα είναι πως η αποκάλυψη της απιστίας του ανθρώπου που έχεις επιλέξει για το υπόλοιπο της ζωής σου είναι μια τραυματική εμπειρία που μπορεί να ανατρέψει πολλά από εκείνα που πίστευες μέχρι τότε αλλά και το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης που έχεις «χτίσει» με τα χρόνια της σχέσης.
Τρεις γυναίκες που βίωσαν τη συζυγική απιστία αφηγούνται τις δικές τους τραυματικές εμπειρίες και αποκαλύπτουν τις απαντήσεις που έδωσαν τελικά στα παραπάνω δύσκολα ερωτήματα…
Πίστευε ότι είχε τον τέλειο γάμο, πριν εκείνος καταρρεύσει
Η Σ. θεωρούσε πως είχε τον τέλειο γάμο. Με τον σύζυγό της γελούσαν καθημερινά και είχαν δύο παιδιά που λάτρευαν. Μοιράζονταν τις δουλειές του σπιτιού και συνεργάζονταν στην ανατροφή των παιδιών, σχεδίαζαν ταξίδια για την οικογένεια. Της έγραφε μέχρι και… ποιήματα. Και έπειτα από 17 χρόνια γάμου, η σεξουαλική τους ζωή παρέμενε καλή.
Μέχρι που όλα ανατράπηκαν. Ο μέχρι πρότινος αφοσιωμένος σύζυγός της άρχισε να φεύγει πιο συχνά για επαγγελματικά ταξίδια και όταν βρισκόταν στο σπίτι έγινε περισσότερο απόμακρος, περνώντας τον περισσότερο χρόνο στο κινητό του.
Υποπτεύτηκε πως ο σύζυγός της είχε μια εξωσυζυγική σχέση και επανειλημμένως τον ρωτούσε για να μάθει την αλήθεια. Και εκείνος επανειλημμένως αρνούνταν τα πάντα. Την κατηγόρησε μάλιστα ότι γινόταν παρανοϊκή, κάτι που την οδήγησε σε έναν ψυχολόγο, πιστεύοντας ότι λανθασμένα είχε χάσει την εμπιστοσύνη της στον σύντροφό της. «Με είχε πείσει ότι ήταν όλα στο κεφάλι μου», σημειώνει η 51χρονη νοσοκόμα.
Και τότε ήταν που βρήκε ένα ερωτικό γράμμα, γραμμένο από τον άντρα της για μια γυναίκα από το παρελθόν του που είχε ξαναμπεί στη ζωή του. Και εκείνος το παραδέχτηκε. Είχε σχέση τους τελευταίους έξι μήνες, αγαπούσε την άλλη γυναίκα, που ήταν επίσης παντρεμένη, και ήθελε να είναι μαζί της.
Πρότεινε να συνεχίσει να ζει στο σπίτι, με το επιχείρημα ότι θα ήταν καλύτερο για τα παιδιά. Εκείνη όμως του ζήτησε να φύγει, όπως και έκανε. Οι επόμενοι τρεις μήνες της ζωής της ήταν δύσκολοι: μετά δυσκολίας έτρωγε ή κοιμόταν.
Αμφισβητούσε ολόκληρο τον γάμο της. Ακόμη και σκέψεις αυτοκτονίας πέρασαν από το μυαλό της. Ήταν η στιγμή που θυμήθηκε τη συμβουλή που είχε δώσει σε γνωστές της που είχαν περάσει την ίδια τραυματική εμπειρία: πρώτα πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου!
Για να αντιμετωπίσει τις αϋπνίες και να αρχίσει να κοιμάται, ξεκίνησε να παίρνει χάπια. Ξεκίνησε και το τρέξιμο, κρατούσε καθημερινό ημερολόγιο και αναζήτησε επαγγελματική συμβουλή για την ίδια και τα παιδιά της. Όλα όσα είχε να διαχειριστεί την έκαναν να μειώσει τις ώρες στη δουλειά της, ενώ πήρε και άδεια ενός μήνα.
Αυτό που τη βοήθησε, ήταν το γεγονός ότι μιλούσε για τα όσα περνούσε. Οι φίλοι και η οικογένειά της γνώριζαν τα πάντα και άλλες γυναίκες μοιράστηκαν μαζί της τις ιστορίες τους, γεγονός που την έκανε να αισθάνεται λιγότερο μόνη. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, τα πράγματα ήταν ήδη καλύτερα για εκείνη.
«Είμαστε μαζί, αλλά η ερωτική μας ζωή έχει τελειώσει»
Η Β. πάντα πίστευε ότι καμία γυναίκα δεν θα έπρεπε να συνεχίσει τη σχέση της με έναν άντρα που την απατά. Όταν όμως βρήκε ένα email που ο επί 20 χρόνια σύζυγός της είχε στείλει σε μια συνάδελφό του με την οποία διατηρούσε σχέση για δύο χρόνια, η απόφαση να τον αφήσει δεν ήταν τόσο εύκολη όσο νόμιζε.
Σκέφτηκε να πουλήσει το σπίτι της και να μετακομίσει σε ένα άλλο διαμέρισμα με τη 10χρονη κόρη της. Όμως η κόρη της θα έπρεπε να πηγαινοέρχεται στους γονείς και η ίδια θα έπρεπε να αναλάβει τα έξοδα με τον μισθό της. «Ο χωρισμός φαινόταν πιο εύκολος όταν απλώς το έλεγες. Ήμουν μια ανεξάρτητη γυναίκα στα 45 μου, αλλά αισθάνθηκα εγκλωβισμένη σαν μια νοικοκυρά της δεκαετίας του 1950».
Ο σύζυγός της τερμάτισε τη σχέση του και της ζήτησε να τη συγχωρέσει, υποσχόμενος ότι θα προσπαθήσει για τον γάμο τους. Επί έξι μήνες συμβουλεύονταν έναν ειδικό, αλλά ακόμη και σήμερα, πέντε χρόνια αργότερα, η απιστία αυτή αιωρείται πάνω από τη σχέση τους. «Είναι καλός πατέρας και, μετά τον πόνο του πρώτου εκείνου χρόνου, κατάφερα να προχωρήσω. Αλλά θα έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι αισθάνομαι για εκείνον όπως αισθανόμουν πριν από όλα αυτά».
Το ζευγάρι μοιράζεται τις δουλειές του σπιτιού, και οι δύο συνεισφέρουν στα έξοδα, εστιάζουν στην κόρη τους και μπορεί να παρακολουθούν αγκαλιά τηλεόραση από τον καναπέ τους. Αλλά η ζωή τους ως ζευγάρι τελειώνει εκεί. Η σεξουαλική τους ζωή είναι πλέον ανύπαρκτη.
Εκείνη γνωρίζει πως το μέλλον είναι αβέβαιο και ότι ο χωρισμός αποτελεί μια πιθανότητα, όταν η κόρη της φύγει από το σπίτι. «Οι γονείς μου ήταν χωρισμένη και ξέρω τι μπορεί να κάνει αυτό στα παιδιά. Μπορώ να ζω έτσι γιατί δεν μισώ τον άντρα μου. Μπορώ ακόμη και να καταλάβω, πώς μετά από χρόνια που ήταν μονογαμικός, μπορεί να το κάνει αυτό. Αλλά αισθάνομαι ότι ο γάμος μας έχει μια ρωγμή που μπορεί να μείνει για πάντα, οπότε προσπαθώ να κάνω πράγματα που με κάνουν ευτυχισμένη».
«Θεωρούσε τον σύζυγό μου ως τον βράχο μου, αλλά έφτασα στο σημείο να καταλάβω ότι θα έπρεπε εγώ να είμαι ο βράχος μου».
«Ο γάμος μας είναι πλέον πιο ισχυρός από ποτέ»
Η Ε. παντρεύτηκε τον άνθρωπό της πριν από 18 χρόνια. Από την πρώτη στιγμή του ξεκαθάρισε ότι αν ποτέ την απατήσει, η σχέση τους έχει τελειώσει.
Βρισκόταν στη δουλειά της όταν έλαβε ένα email από μία γυναίκα που υποστήριζε ότι είχε σχέση με τον σύζυγό της, η οποία μετρούσε ήδη δύο χρόνια. Όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, ο σύζυγός της είχε μόλις χωρίσει από τη γυναίκα αυτή και, με αυτόν τον τρόπο, εκείνη έπαιρνε την εκδίκησή της.
Η 43χρονη τραπεζικός και μητέρα δύο παιδιών παραδέχεται ότι ο γάμος της αντιμετώπιζε προβλήματα για χρόνια. Αναλαμβάνει και μερίδιο της ευθύνης: «Δεν ήμουν ικανοποιημένη με τον εαυτό μου και αυτό είχε επίδραση στον γάμο μου. Αναγνώρισα πως χρειαζόμουν βοήθεια».
Λίγους μήνες πριν την αποκάλυψη της απιστίας του συζύγου της, αποφάσισε να παρακολουθήσει ορισμένα σεμινάρια σε ένα θέρετρο αποκλειστικά για γυναίκες. Υποστηρίζει ότι αυτό τη βοήθησε «να απελευθερωθεί από το αρνητικό παρελθόν της και να αντιμετωπίσει τη χαμηλή αυτοεκτίμησή της. Για πρώτη φορά στη ζωή μου άρχισα να νιώθω καλά με τον εαυτό μου».
Η νέα της στάση απέναντι στα πράγματα φαίνεται πως είχε θετική επίδραση στον γάμο της, κάτι που οδήγησε τον σύζυγό της να τερματίσει τη σχέση του. «Τον έχω συγχωρήσει, παρόλο που χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για να το ξεπεράσω εντελώς». Ακόμη και η επί χρόνια προβληματική σεξουαλική ζωή του ζευγαριού φαίνεται πως επηρεάστηκε θετικά μετά από αυτή την περιπέτεια.
«Συνειδητοποίησα ότι ποτέ δεν ήξερα πώς να εκφράζω τα συναισθήματά μου, διότι απλώς δεν μου επιτρεπόταν όταν ήμουν παιδί. Έζησα 18 χρόνια με αυτόν τον άντρα και έχτισα μια ζωή μαζί του. Έχουμε δύο παιδιά και είναι καλός πατέρας και καλός άνθρωπος, αλλά -όπως κι εγώ- έχει τα ελαττώματά του. Το σημαντικό είναι ότι καταλαβαίνει αυτά τα ελαττώματα και διαχειρίζεται το λάθος που έκανε. Γνωρίζοντας ότι το κάνει αυτό, κάνει την απόφασή μου να μείνω πολύ πιο εύκολη».