Το σπίτι της ήταν Βρώμικο και Ακατάστατο όμως δεν μπορούσε να το Καθαρίσει. Ο Λόγος; Μόνο μια Μάνα μπορεί να Καταλάβει!

«Σήμερα, η υπομονή μου εξαντλήθηκε και το μόνο που ήθελα ήταν λίγο χρόνο μόνη μου για να ηρεμήσω. Όταν όμως σε πήρε ο ύπνος πάνω μου, ξέχασα τα πάντα… γιατί κρατούσα εσένα.

Ήθελα να πλύνω τα πιάτα γιατί ο νεροχύτης είχε γεμίσει.
Αλλά αντί γι’αυτό κρατούσα εσένα.

Ήθελα να διπλώσω τα ρούχα που είχαν στεγνώσει και να βάλω το επόμενο πλυντήριο.
Αλλά αντί γι’αυτό κρατούσα εσένα.

Ήθελα να κάνω ένα ντους και μετά να στεγνώσω τα μαλλιά μου.
Αλλά αντί γι’αυτό κρατούσα εσένα.

Ήθελα να απαντήσω σε κάποια emails της δουλειάς και να πάρω κάποια τηλέφωνα.
Αλλά αντί γι’αυτό κρατούσα εσένα.

Ήθελα να βάλω σκούπα γιατί έριξες κάτι ψίχουλα στο πάτωμα και τις σκάλες και να μαζέψω τα παιχνίδια που είχες πετάξει παντού.
Αλλά αντί γι’αυτό κρατούσα εσένα.

Ήθελα να μαγειρέψω κάτι για το βράδυ και να καθαρίσω την χαρτούρα που είχε μαζευτεί στο γραφείο μου.
Αλλά αντί γι’αυτό κρατούσα εσένα.

Ήθελα να σε πάω στο δωμάτιό σου να κοιμηθείς, αλλά ήμουν σίγουρη πως αν το έκανα θα ξυπνούσες. Σίγουρα θα ήσουν πιο άνετα στο κρεβάτι σου.
Αλλά αντί γι’αυτό κρατούσα εσένα.

Τα ποδαράκια σου έχουν ήδη μεγαλώσει πάρα πολύ και σαν χτες θυμάμαι πόσο μικρά ήταν όταν τα έβαζες πάνω μου.

Οι μικροσκοπικές σου ανάσες και τα μικρά χεράκια σου έπεφταν τόσο τέλεια πάνω μου, αλλά σύντομα θα προτιμάς να τα τεντώνεις στο δικό σου κρεβάτι.

Φαίνεται πως όλες οι δουλειές που έχω να κάνω δεν πρόκειται να μου προσφέρουν αυτό που έχω τώρα στα χέρια μου. Βρήκα τη γαλήνη και την ειρήνη ακριβώς εδώ, εξαιτίας μιας απλής επιλογής…

Το να κρατάω εσένα.”

Μία τέλεια περιγραφή της μητρότητας. Ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα. Κρατήστε τα παιδιά σας όσο περισσότερο μπορείτε!