Τέτοιες στιγμές συμπόνοιας, όπως αυτές που εξελίχθηκαν, αποτελούν απόδειξη ότι οι άνθρωποι ακόμα νοιάζονται ο ένας για τον άλλον.
Όλα ξεκίνησαν μια μέρα στις αρχές του Αυγούστου, όταν η Lisa Lemming Jackson ψώνιζε σε ένα τοπικό κατάστημα. Καθώς περιπλανιόταν ανάμεσα στους διαδρόμους, έκανε οπτική επαφή με έναν ηλικιωμένο άντρο, που φαινόταν να χρειάζεται κάποια βοήθεια.
Καθώς η Lisa τον κοίταζε, συνειδητοποίησε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Και το προαίσθημά της αποδείχθηκε σωστό:
«Μόλις πέρασα 2 ώρες με έναν ηλικιωμένο άντρα σε κατάστημα Kroger. Ξεκίνησε όταν απλά του χαμογέλασα, κάνοντας οπτική επαφή μαζί του. Καθώς τον προσπέρασα, φάνηκε σα να χρειάζεται βοήθεια. Γύρισα πίσω και τον ρώτησα αν χρειάζεται κάτι. Ο άντρας άρχισε να δακρύζει και μου είπε: «Έχω καρκίνο του παχέως εντέρου και είχα ένα ατύχημα, αν κουνηθώ από εδώ, όλοι θα το μάθουν. Τι να κάνω;»
Το βλέμμα της αξιοπρέπειάς του μου προκάλεσε αίσθημα συμπάθειας. Συνεννοήθηκα με το προσωπικό του καταστήματος και του έφεραν χαρτοπετσέτες, εσώρουχα και διακριτικά τον συνόδεψαν στο χώρο των υπαλλήλων, όπου του έδωσαν καθαρά ρούχα. Ο άντρας έκλαψε και απολογήθηκε. Είπε ότι έπρεπε να βιαστεί, μιας και η γυναίκα του ήταν μόνη στο σπίτι. Όταν περπατήσαμε προς το ταμείο, ανακάλυψε ότι όλα τα ψώνια του ήταν ήδη μέσα σε σακούλες και είχαν πληρωθεί. Συγκινήθηκε και άλλο.»
«Μου είπε ότι πολέμησε στο Βιετνάμ και τον πόλεμο της Κορέας και αγαπούσε τη χώρα του, αλλά μέχρι σήμερα πίστευε ότι η χώρα του τον είχε ξεχάσει. Κλάψαμε μαζί και μοιράστηκα μαζί του τις δικές μου δυσκολίες και φόβους. Με συμβούλεψε και με ενθάρρυνε ότι ίσως εντέλει οι άνθρωποι ακόμα νοιάζονται ο ένας για τον άλλον. Η σημερινή μέρα το αποδεικνύει. Σε ευχαριστώ Elmer , ευχαριστώ το προσωπικό του καταστήματος Kroger και ευχαριστώ το Θεό για το μάθημα ζωής που έλαβα σήμερα.»
Αυτή η γυναίκα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πως οι μικρές πράξεις μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά στη ζωή μας.