Ήταν είδη σε προχωρημένο στάδιο και μετά από αρκετές εβδομάδες στο νοσοκομείο, βλέποντας τις διαγνώσεις ήταν φανερό ότι δεν θα ζούσε. Φίλοι και συγγενείς την επισκέπτονταν τακτικά, όμως ένας ιδιαίτερος φίλος έλειπε.
Η Rejane είχε από κουτάβι τον σκύλο της Ritchie και τον αγαπούσε σαν μέλος της οικογένειας. Ο χωρισμός της από αυτόν της ήταν φρικτός. Βλέποντας ότι η ζωή της τελειώνει , ζήτησε από το προσωπικό του νοσοκομείου να της τον φέρουν για μια επίσκεψη. Οι κανόνες του νοσοκομείου όμως απαγόρευαν αυστηρά τα ζώα για λόγους υγιεινής και μικροβίων.
Η κατάστασή της επιδεινώνονταν. Όταν ο γιατρός της συνειδητοποίησε ότι δεν έχει πολύ χρόνο ακόμη, αποφάσισε να κάνει μια εξαίρεση. Ενημέρωσε την οικογένειά της και τον γιο της Tiago να της πάνε γρήγορα το Ritchie.
Φτάνοντας ο Ritchie με ταξί συνοδεύτηκε σε ένα ειδικό δωμάτιο που είχε ετοιμάσει το προσωπικό για το σκύλο επισκέπτη. Όταν όμως ο Ritcie είδε την Rejane από απόσταση, δεν μπόρεσαν να τον κρατήσουν. Έτρεξε στη Rejane, o Tiago τον ανέβασε στο κρεβάτι της και ο Richie χώθηκε στην αγκαλιά της και την έγλυφε στο πρόσωπο, γεμάτος από ευτυχία.