Είτε το κάνεις για να γεμίσεις κάποιο κενό, είτε για τον ενθουσιασμό που σου προκαλεί, όταν απατάς κάποιον, κάνεις πολλά περισσότερα από το να τον πληγώνεις.
Μπορεί να μην γνωρίζεις τις συνέπειες των πράξεων σου, αλλά σαν κάποιος που έχει απατηθεί, πάντα κάτι μου το θυμίζει – με στοιχειώνει. Είναι μία μίξη πόνου, θυμού, μετάνοιας, αγωνίας και ντροπής σε ένα.
“Όταν απατάς κάποιον, του λες ότι δεν είναι αρκετά καλός για σένα. Ότι δεν τον αγάπησες ποτέ.”
Μπορεί να θες να είσαι διαφορετικός, αλλά πώς μπορείς να βάλεις κάποιον που αγαπάς σε μια τέτοια θέση; Να αμφισβητεί την αξία του; Να αμφισβητεί όσα νόμιζε ότι γνώριζε για σένα; Να πιστεύει ότι δεν έπρεπε να σε είχε εμπιστευτεί;
«Έκανα κάτι λάθος; Τι θα μπορούσα να είχα κάνει για να το αποτρέψω; Γιατί συνέβη αυτό; Δεν είμαι αρκετά καλός; Γιατί το έκανες;»
Όλα αυτά είναι ερωτήματα που κάνει κανείς στον εαυτό του συνεχώς όταν τον έχουν απατήσει. Δεν απατάς κάποιον που αγαπάς. Τελεία.
Όταν απατάς κάποιον, μένει για πάντα σημαδεμένος. Θα υψώσει τα τείχη, γιατί δεν θέλει να πληγωθεί ξανά. Το να νιώθεις ότι ο κόσμος σου καταρρέει, να πιστεύεις ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν, αλλά όχι σε σένα. Το βλέπεις σε ταινίες, αλλά ξέρουμε ότι αυτό που συμβαίνει στις ταινίες και αυτό που συμβαίνει στην πραγματική ζωή είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
“Δεν θα αφήσει κανέναν να τον πλησιάσει. Ακόμα και όταν αφήσει κάποιον, πάντα θα φυλάγεται.”
Θα είναι παρανοϊκός και δεν μπορείτε να τον κατηγορήσετε γι’αυτό. Ακόμα και αν είναι ευτυχισμένος σε μια νέα σχέση, πάντα θα κουβαλάει την πληγή και το συναισθηματικό βάρος της προηγούμενης σχέσης στην επόμενη – συνειδητά ή ασυνείδητα – και αυτό δεν αντέχεται.
Θα είναι πάντα ύποπτος, αλλά δεν μπορείτε να τον κατηγορήσετε γι’αυτό. Απλά φοβάται ότι θα του συμβεί το ίδιο πράγμα και δεν μπορεί να περάσει κάτι τόσο οδυνηρό ξανά.
Θα θέλει να εμπιστευτεί ξανά, αλλά θα του είναι δύσκολο. Θα του πάρει πολύ χρόνο να μάθει να εμπιστεύεται και πώς να είναι εντάξει. Ακόμα και όταν φτάνεις στο λογικό συμπέρασμα ότι ο πρώην σύντροφος σου είναι απαίσιος, πάντα φοβάσαι ότι κάθε μελλοντικός σου σύντροφος σε απατάει.
Συγχαρητήρια, είσαι ένα συναισθηματικό ράκος και θα περνάς κάθε στιγμή προσπαθώντας να μην σκέφτεσαι το χειρότερο, γιατί πιστεύεις ότι έχεις καταστραφεί.
“Όταν απατάς κάποιον, αυτό που του λες στην πραγματικότητα είναι: “Δεν σε αγαπώ. Δε σε σέβομαι και δεν με νοιάζει για σένα. Μην σκέφτεσαι εμάς και το πώς μας επηρεάζει. Σκεφτόμουν απλά τον εαυτό μου”.”
Δεν μας αρκεί πλέον ένας άνθρωπος; Δεν υποτίθεται ότι πρέπει να βρούμε ένα άτομο που πιστεύουμε ότι αξίζει και πάντα να μένουμε μαζί του, στα καλά και στα άσχημα;
“Όταν αγαπάς τον σύντροφο σου, σημαίνει ότι τον σέβεσαι. Και όταν τον απατάς, τα προδίδεις όλα αυτά. Δεν είναι προφανές ότι η αφοσίωση είναι βασικό στοιχείο μιας σχέσης; Δεν χρειάζεται να μας το εξηγήσει κανείς αυτό.”
Γι’αυτό φύγετε αν έτσι πρέπει, αλλά μην απατάτε κάποιον που αγαπάτε, γιατί είναι η χειρότερη ζημιά που μπορείτε να κάνετε σε κάποιον που σας αγαπάει.
Οι σκέψεις σας;