nataleme Εδώ θα τα λέμε όλα!
Η 34χρονη Abbey Ahern, η οποία ζει στο Cashion της Οκλαχόμα, καταστράφηκε όταν της είπαν στις 19 εβδομάδες κύησης ότι η κόρη της είχε ανεγκεφαλία, μια ανίατη ασθένεια, πράγμα που σήμαινε ότι δεν θα ζούσε για πολλές ώρες μετά τη γέννησή της.
Η μητέρα γέννησε στο σπίτι της, και δήλωσε πως το να γεννήσει την κόρη της ήταν «το πιο δύσκολο πράγμα που έχει κάνει ποτέ».
Η οικογένεια πέρασε μαζί με την Annie μόλις 14 ώρες και 58 λεπτά προτού η μικρή ‘φύγει’.
Σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, περίπου ένα στα 10.000 βρέφη στις ΗΠΑ γεννιούνται με ανεγκεφαλία.
Η Abbey και ο πιλότος σύζυγός της Robert, επίσης 34 χρόνων, αποφάσισαν να καταγράψουν τη γέννα, έτσι ώστε να μπορέσουν να ‘χαρούν’ λίγο περισσότερο την κόρη τους και να δωρίσουν τα όργανά της – κάνοντας την Annie το πρώτο νεογέννητο δότη στην Οκλαχόμα.
Η Abbey είπε στην Daily Mail on-line: “Το να κουβαλήσω ένα άρρωστο μωρό ήταν μακράν το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει ποτέ…”
“Μέσα σε όλη αυτή τη στενοχώρια μας, μπορέσαμε να δούμε την τόση ομορφιά.”
“Μου δίνει απίστευτη δύναμη το να ξέρω πως μέσα από τη διαδικασία δωρεάς οργάνων το μωρό μου έχει σώσει άλλες ζωές.”
Μερικές φορές, είπε ότι αισθάνθηκε καταρρακωμένη από την κατάσταση αυτή, αλλά πήρε κουράγιο λόγω της στήριξης του συζύγου της.
“Γέννησα με καισαρική τομή. Επίσης, ζήτησα να καταγράψουν τη γέννα γιατί θέλαμε να έχουμε μερικές πολύτιμες αναμνήσεις με το κορίτσι μας.”
“Κανείς δεν προσπάθησε να αλλάξει τα μυαλά μας, αλλά κάθε φορά που το έλεγα σε κάποια μέλη της οικογένειας και σε κάποιους φίλους, με ρωτούσαν: “Είσαι σίγουρη γι’ αυτό που θες να κάνεις;”
“Ακόμη και οι αδελφές μου παραξενεύτηκαν και νόμιζαν ότι τρελάθηκα που ήθελα να το περάσω όλο αυτό,” είπε στο GoodHousekeeping.com.
Στη συνέχεια ζήτησαν από το γιατρό να μάθουν το φύλο του αγέννητου παιδιού τους για να της βρουν όνομα.
“Το να επιλέξουμε όνομα στα δύο μεγαλύτερα κορίτσια μας ήταν ένας αγώνας. Αλλά για το τρίτο μωρό, βρήκαμε εύκολα όνομα: Annie, που σημαίνει, “χάρη”.
“Ξέραμε ότι είχε έναν σκοπό – ακόμα κι αν δεν ήταν για αυτόν τον κόσμο,” είπε η Abbey.
Πριν από τη γέννηση της Annie είχαν πολλές συναντήσεις στο νοσοκομείο. Έπρεπε πρώτα να ολοκληρώσουν τις απαιτούμενες διαδικασίες για να είναι σε θέση να δωρίσουν τα όργανά της στην υπηρεσία μεταμοσχεύσεων LifeShare.
Η Abbey είπε ότι έκανε χαζές ερωτήσεις για την εγκυμοσύνη της, οι οποίες οφείλονταν στην αγωνία της για το μωρό.
Είπε ότι δεν ήξεραν πόσο θα ζούσε η κόρη της, αλλά ήξεραν ότι η ζωή της θα ήταν σύντομη.
“Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους μου ήταν ότι θα ήμουν στο νοσοκομείο και δεν θα προλάβαινα να της πω αυτά που ήθελα… Φοβόμουν ότι δεν θα προλάβαινα να της φορέσω τα ρουχαλάκια που έφτιαξα γι’ αυτήν, ότι δεν θα προλάβαινα να της δώσω τα δώρα που της πήραν οι αδελφές της…,” είπε.
Η Abbey είπε ότι πριν από τη γέννα στις 26 Ιουνίου του 2013 ότι είχε «μια πρωτόγνωρη αίσθηση γαλήνης».
Όταν γεννήθηκε η Annie, της φόρεσαν μάσκα οξυγόνου και ο φωτογράφος δεν σταματούσε να τραβάει φωτογραφίες…
“Είχε τη μάσκα και τα μάτια της ήταν γεμάτα δάκρυα, αλλά ήταν χαμογελαστή. Δεν έκλαιγε πολύ… Ήταν τόσο όμορφη…,” είπε.
Όταν το ιατρικό προσωπικό έβαλε την Annie στην αγκαλιά της Abbey είπε ότι την ένιωσε “ελαφρύτερη από όσο την ένιωθε πριν.”
Επίσης είπε “Θυμάμαι τη στιγμή που την αγκάλιασα, όταν έβαλα το πρόσωπό μου στο δικό της και μύρισα τ’ άρωμά της…
Της διάβασα ένα βιβλίο και της ψιθύριζα ένα νανούρισμα…
Γύρω στις 23:00 την άκουσα να «λαχανιάζει»… Κατάλαβα ότι είχε φθάσει το τέλος της ζωής της.
Μπορεί να πόνεσα τόσο όταν την ‘άφηνα’, αλλά τουλάχιστον ‘έφυγε’ όσο ήταν στα χέρια μου…
Έζησε μια όμορφη και απίστευτη ζωή αν και είχε διάρκεια μόλις 14 ώρες και 58 λεπτά. Πήρε απίστευτη αγάπη και δεν υπήρξε ίχνος θλίψης, ακόμα και όταν πέθανε.”
Τα όργανά της δεν ήταν κατάλληλα για μεταμόσχευση επειδή τα επίπεδα του οξυγόνου της ήταν πολύ χαμηλά – κάτι που απογοήτευσε την Abbey – αλλά ήταν σε θέση να δωρίσουν τις βαλβίδες της καρδιάς της και μερικά από τα όργανά της θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για έρευνες.
Έξι μήνες μετά το θάνατο της Annie, τους είπαν ότι μπορούσαν να αρχίσουν να προσπαθούν για ένα ακόμη μωρό και η Abbey σύντομα έμεινε έγκυος στην Iva.
“Η ιστορία της Annie είναι ελπιδοφόρα. Πιστεύω ότι δείχνει στους ανθρώπους ότι εν μέσω τραγωδίας, μπορεί να υπάρξει ομορφιά…,” είπε στο τέλος η μητέρα.
