Γράφει η Αθανασία:
Νιώθω αυτόν τον άνθρωπο σαν να τον ξέρω χρόνια, ότι ήμασταν μαζί σε μια προηγούμενη ζωή.
Όταν γονάτισα μπροστά του και με κάλυψε με το πετραχείλι να εξομολογηθώ, έκλαψα από χαρά. Σαν να τον είχα χάσει και τον αντάμωνα ξανά.
Είμαι η Αθανασία 32 ετών.
Έχω τελειώσει το Πάντειο και εργάζομαι στις πωλήσεις μιας μεγάλης εταιρίας. Έχω φύγει από το σπίτι μου τα τελευταία 10 χρόνια και ζω μόνη μου σε ένα καλοδιατηρημένο σπίτι.
Γενικά αγαπώ το διάβασμα, έχω καλή οικονομική κατάσταση και μια αξιοζήλευτη καριέρα. Κανείς δεν φαντάζεται ότι έχω κρυφή σχέση με τον Παπά της ενορίας μου. Πιστεύω όμως πολύ Στο Θεό για αυτό και πιστεύω ότι Αυτός με έφερε κοντά του.
Γνωριστήκαμε σε μια λειτουργία μια Κυριακή πρωί. Νέος, ούτε 43 ετών, ψηλός, με κάτι πράσινα μάτια, κούκλος. Δεν μπόρεσα να πάρω τα μάτια μου από επάνω του. Ειδικά όταν έκανε κήρυγμα και άκουσα τον λόγο του, ένιωσα σαν με διαπέρασε ρεύμα. Αποφάσισα να τον γνωρίσω.
Την επόμενη μέρα πήγα με τη πρόφαση ότι ήθελα να εξομολογηθώ και ζήτησα τον ίδιο, δεν ήξερα το όνομά του και τον περιέγραψα αλλά δεν ήταν εκεί. Αναγκάστηκα να εξομολογηθώ σε έναν άλλον Πάτερ και αποφάσισα να πάω ξανά στη λειτουργία της επόμενης Κυριακής. Πράγματι ήταν ο ίδιος εκεί και μετά τη λειτουργία, τον πλησίασα και του ζήτησα να εξομολογηθώ.
Όταν με κοίταξε στα μάτια, έλιωσα. Μπορεί να με περάσετε για τρελή αλλά νιώθω αυτόν τον άνθρωπο σαν να τον ξέρω χρόνια, ότι ήμασταν μαζί σε μια προηγούμενη ζωή. Όταν γονάτισα μπροστά του και με κάλυψε με το πετραχείλι να εξομολογηθώ, έκλαψα από χαρά. Σαν να τον είχα χάσει και τον αντάμωνα ξανά. Η εξομολόγηση τελείωσε, μου είπε να πάω στο καλό και αποφάσισα να πηγαίνω κάθε Κυριακή.
Πήγα και την επόμενη και τη μεθεπόμενη. Σιγά σιγά έκανα την παρουσία μου αισθητή με ωραία ρούχα, λίγο ανοιχτά, ίσα να βλέπει. Ζήτησα να με εξομολογήσει και τον ρώτησα ποιά μέρα ήταν εκεί εκτός Κυριακής για ένα θέμα που ήθελα να συζητήσουμε. Μου είπε να πάω στον Εσπερινό της Τετάρτης και πήγα.
Η γνωριμία μας ξεκίνησε με συζητήσεις στο γραφείο του για το γεγονός ότι ήμουν 32 ετών και είχα μόνο μια σχέση με άντρα. Έτσι του είπα για να τον προσεγγίσω, για να βρω ένα θέμα να συζητήσουμε. Ύστερα οι συζητήσεις στο γραφείο του, έγιναν στο προαύλιο και ένα μήνα μετά σε μια τέτοια συζήτηση, φιληθήκαμε. Από τότε έρχεται κάθε μέρα σπίτι μου και κάνουμε έρωτα.
Με έχει κάνει να νιώσω κοριτσάκι. Πηγαίνω στις λειτουργίες και «παίζω» μαζί του. Του κλείνω το μάτι, κάνω ότι ζεσταίνομαι για να φανεί λίγο το στήθος μου, αγγίζω λίγο τη φούστα μου προς τα πάνω και αυτός τρελαίνεται. Είμαστε μαζί 3 μήνες είναι το καλύτερο σεξ που έχω κάνει.
Τον κοιτάζω και χάνομαι, τον θέλω σαν κολασμένη. Αλλά νιώθω τύψεις. Είμαι ελεύθερη και είναι και αυτός ελεύθερος αλλά είναι Παπάς και αν το μάθουν φοβάμαι για τη δουλειά του. Δεν έχω που να μιλήσω γιατί αν εξομολογηθώ σε άλλον Παπά, τρέμω μη μας καρφώσει.
Ήθελα κάπου να τα πω. Είμαι τρελή για εκείνον αλλά φοβάμαι ότι του κάνω ζημιά, ότι τον βγάζω από τον δρόμο Του Θεού και μαζί φοβάμαι μήπως νιώσει ενοχές και με αφήσει.
Πείτε μου σας παρακαλώ, πώς να το χειριστώ; Μη με ειρωνευτείτε σας ικετεύω, ,μιλάω σοβαρά, έχω χάσει τα μυαλά μου μαζί του.
Αθανασία