Θέλω να αφήσω τον άντρα μου και τα παιδιά μου για τον φίλο μου. Θα μπορέσει όμως να τα μεγαλώσει μόνος;

Γράφει η μητέρα:
Είμαι παντρεμένη εδώ και 15 χρόνια. Ο άντρας μου, με απάτησε πριν από πέντε χρόνια. Δεν δεχόταν καμία κουβέντα πάνω σε αυτό και απλά συνέχισα τη ζωή μου μαζί του.
Δεν έδειξε ποτέ μετανιωμένος, αν και είδε πόσο δυστυχισμένη και πληγωμένη ήμουν, αλλά φοβόμουν να μείνω μόνη, γι’ αυτό, στο τέλος, έμεινα.
Εκείνη την περίοδο, μου συμπεριφερόταν με το χειρότερο τρόπο, κάτι που με έριξε ψυχολογικά.
Επειδή με είχε φλομώσει στα ψέματα, άρχισα να μιλάω με έναν φίλο του, για ένα οικόπεδο που είχαμε αγοράσει παλιότερα.
Καταλήξαμε να μιλάμε συνέχεια και, στο τέλος, ομολογήσαμε ότι τρέφαμε έντονα συναισθήματα ο ένας για τον άλλον.

Κάναμε σχέση και θέλει πραγματικά να είμαστε μαζί. Έχει βιώσει και ο ίδιος την απιστία, αν και δεν ήταν παντρεμένος.
Με κάνει να νιώθω τόσο καλά με τον εαυτό μου και με βοηθάει να ξεχάσω όλα τα άγχη της καθημερινότητας. Είναι σε θέση να μου προσφέρει μια ωραία ζωή σε σχέση με αυτά που έπρεπε να υπομείνω από τον άντρα μου.
Πρόσφατα, ζήτησα διαζύγιο από τον άντρα μου. Θύμωσε αλλά το επόμενο πρωί έκανε σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Τα παιδιά μου είναι τώρα 15 και 13 ετών και υποτίθεται ότι έμεινα με τον σύζυγό μου,  επειδή εκείνα ήταν μικρά.
Τώρα όμως θέλω να τον αφήσω με τα παιδιά μαζί για να δει τη γλύκα και γιατί κουράστηκα πια να είμαι δυστυχισμένη.
Θυσιάστηκα όταν ήταν μικρά φτάνει, πρέπει να κοιτάξω κι εγώ την ευτυχία μου. Θα μπορέσει όμως να τα μεγαλώσει μόνος του από εδώ και πέρα;
Τί να κάνω;
Μάρθα