Η ασταμάτητη Εύα, το 13 μηνών κοριτσάκι, που έχει κερδίσει τους πάντες με το αυτοσχέδιο αμαξίδιο που κατασκεύασε ο μπαμπάς της

Η ‘Εβελυν ή Εύα όπως τη φωνάζουν οι γονείς της, διαγνώσθηκε με καρκίνο όταν ήταν 4 μηνών κατά τη διάρκεια ενός καθιερωμένου check up. Μια νοσοκόμα παρατήρησε ιδιαίτερη κινητικότητα στους γοφούς της και μετά από την εξέταση του γιατρού διαπιστώθηκε ότι υπάρχει ένας όγκος στην σπονδυλική της στήλη.
Βρέθηκε νευροβλάστωμα επιπέδου 4 και δυστυχώς ήταν αδύνατον να αφαιρεθεί. Έτσι υπέστη 8 χημειοθεραπείες. Ο καρκίνος είναι σε ύφεση πλέον όμως τα άσχημα νέα της οικογένειας δεν σταματούν εδώ: η Εύα διαπιστώθηκε με μόνιμη παραλυσία από τα χέρια και κάτω.
Η γιατρός (Μπέβ Γουίλσον) είπε στον Μπραντ και στην Κιμ ότι μέχρι η Εύα να γίνει 2 ετών θα πρέπει να κινείται μόνο με τα χέρια της σέρνοντας. Γιατί αμαξίδια για παιδιά υπάρχουν διαθέσιμα μόνο για παιδιά άνω των 2 ετών! Η Κιμ όμως δεν ήθελε να αποδεχτεί ότι η κόρη της δε θα μεγάλωνε όπως τα υπόλοιπα παιδάκια και έτσι ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκε πληροφορίες για ένα « κάνε το μονός σου»αμαξίδιο.
Ζήτησε από τον άντρα της να προσπαθήσει να το κατασκευάσει. Χρειάστηκε μια ολόκληρη νύχτα και το κατάφερε: πήρε ένα παιδικό καρεκλάκι, έβαλε 4 μικρά ροδάκια από κάτω και 2 πιο μεγάλες ρόδες στο πλάι. Όλα ενωθήκαν σε μια μεγάλη επιφάνεια κοπής ξύλου και το βρεφικό αμαξιδιο ήταν έτοιμο!
Πήρε λίγο χρόνο στην μικρή Εύα να βρει πως λειτουργεί όμως με τη βοήθεια των γονιών της πολύ σύντομα ξεκίνησε να στριφογυρίζει σε όλο το σπίτι! Μπορεί να ξεκίνησε μόλις να μιλάει και να λέει «μπαμπά» όμως φαίνεται να είναι μοναδική στην οδήγηση. Και όλα αυτά σε ένα αμαξίδιο που μετά βίας τους κόστισε 100 δολάρια!Μπορεί όσο θα μεγαλώνει να χρειαστεί τα κλασσικά (και σαφώς πιο ακριβά αμαξίδια), όμως η οικογένεια προετοιμάζεται ήδη για αυτό το κόστος.

Η ογκολόγος γιατρός της είναι ενθουσιασμένη μαζί της: “καθώς μπήκε στο ιατρείο μου ήταν όπως κάθε ενήλικας ή μεγαλύτερης ηλικίας παιδί που μπαίνει μέσα.
Πρώτη φορά έβλεπα ένα μωρό σε αμαξίδιο που να το κινεί μόνη της και να κυκλοφορεί με τόση άνεση!
Της δίνει πλήρη ελευθερία γιατί έτσι μπορεί να ανακαλύψει το περιβάλλον γύρω της και τον κόσμο, με την ίδια ελευθερία που θα είχε κάθε παιδί στην ηλικία της Εύας!”

Ο πατέρας της με τη σειρά του είναι περήφανος για τη μικρούλα του και δεν τον αδικώ: “είναι απίστευτη η δύναμη που της δίνουν τα ροδάκια. Μπορεί και τρέχει παντού, έχει απίστευτη προσαρμοστικότητα και είναι μοναδική στο πόσο γρήγορα ¨αρπάζει¨ κάθε νέα πληροφορία που αφορά τη κίνηση της!
Θέλω να μεγαλώσει γνωρίζοντας ότι μπορεί να κάνει τα πάντα και ότι τίποτα δε μπορεί να τη σταματήσει!”

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε πως με τη προσωπική προσπάθεια μιας οικογένειας, ένα νεότερο μέλος της να καταφέρνει τόσα πολλά για το καλό του παιδιού τους.
Μπορεί να γίνει παράδειγμα για άλλες οικογένειες ότιτο μόνο που χρειάζεται είναι πείσμα και αγάπη για να μπορέσει ένα παιδί, ακόμα και ένα βρέφος, με αναπηρία να καταφέρει τα πάντα.
Και κλείνοντας απλά μια ερώτηση κρίσεως προς τις εταιρείες που κατασκευάζουν τα αμαξίδια παγκοσμίως: το κόστος των αμαξιδίων γνωρίζουμε ότι είναι μεγάλο και όσοι ασχολούμαστε με το χώρο της αναπηρίας ξέρουμε ότι είναι αδικαιολόγητο ειδικά όταν μιλάμε για ένα απλό και όχι ηλεκτρικό καροτσάκι. Ένας πατέρας κατάφερε να φτιάξει για την κόρη του που είναι ενός έτους, ένα αυτοσχέδιο.
Είναι τόσο μικρό το κέρδος των εταιρειών ώστε να φροντίσουν να καλύψουν με έτοιμα αμαξίδια την αγορά και τις ανάγκες αυτών των παιδιών;
Δείτε τη μικρή Εύα