Η Ένοχη απολογήθηκε και επέστρεψε στη Θέση της. Τότε λοιπόν, σηκώνεται ο Δικαστής και της λέει…

«Κυρία Δικαστή, είχα ραντεβού για μαστογραφία και ήρθα στην ώρα μου. Με καλωσόρισε αυτή η γιατρός που χαμογελούσε και είπε: «Γεια σας, είμαι η Μπελίντα! Το μόνο που χρειάζεται είναι να μπείτε σε αυτό το δωμάτιο, να γδυθείτε μέχρι τη μέση και να φορέσετε αυτή τη ρόμπα. Εντάξει;»»
Στη συνέχεια η Μπελίντα έφυγε για να προετοιμάσει το μηχάνημα.
Έχοντας τελειώσει τη δεξιά πλευρά, η Μπελίντα με γύρισε στα αριστερά και είπε: «Μπορείτε να σταθείτε στις μύτες των ποδιών σας και να γύρετε προς τα εμπρός για να έχουμε καλή όψη;» Εντάξει της απάντησα.

Κρύωνα, είχα μελανιάσει και με το ζόρι έπαιρνα ανάσα. Στεκόμουν μετά βίας στις μύτες των ποδιών μου, όταν άκουσα έναν μπαμ και έπεσε ο γενικός! Τα πάντα σκοτείνιασαν.
Η Μπελίντα είπε: «Κάνουν συντήρηση και μάλλον έκλεισαν το γενικό.» Τότε πήγε στην πόρτα. Της είπα να μη με αφήσει μόνη σε αυτή την κατάσταση.
Η Μπελίντα συνέχισε το δρόμο της και είπε ότι θα έχει διάπλατη την πόρτα για να φαίνονται τα φώτα του χολ. Πριν φωνάξω όχι, είχε εξαφανιστεί. Και έτσι ακριβώς με βρήκαν δύο άντρες συντηρητές κάμποση ώρα αργότερα. Μισόγυμνη και να κρέμομαι από τον μαστογράφο με ρώτησαν αν ξέρω ότι το ρεύμα έχει πέσει.
Προσπαθώντας να κρύψω την υστερία μου, απάντησα όσο πιο ήρεμα μπορούσα. Οι άντρες έφυγαν λες και απλά στεκόμουν στην ουρά ενός ταμείου.

Δύο ώρες αργότερα, εμφανίζεται η Μπελίντα με ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο, που ούτε καν έκρυβε! «Λυπάμαι πολύ! Το ρεύμα επέστρεψε και σας ξέχασα τελείως! Πήγα για φαγητό, τι ανόητη που είμαι. Είστε καλά;»
Και κάπως έτσι κυρία Δικαστή κατέληξε να φορέσει αυχενικό κολάρο…»
Η δικαστής μετά βίας μπορούσε να συγκρατήσει το γέλιο της και είπε, «Η υπόθεση απορρίπτεται!»