nataleme Εδώ θα τα λέμε όλα! 
πάνω σε ένα αναποδογυρισμένο καταμαράν στα ανοιχτά της Νέας Γουινέας. Μαζί του βρισκόταν και ο ανθρωπολόγος από την Ολλανδία, Ρενέ Γουάσνικ.
Οι δύο άνδρες είχαν περάσει την νύχτα μεσοπέλαγα και το πρωί, ο Μάικλ αποφάσισε πως κάτι πρέπει να κάνουν για να σωθούν καθώς δεν ερχόταν βοήθεια. Ο ίδιος αποφάσισε να κολυμπήσει τα οχτώ χιλιόμετρα που τους χώριζαν από την ακτή για να βρει την πολυπόθητη βοήθεια. Έβγαλε τα ρούχα του και τα έδεσε σε δύο άδεια μπιτόνια βενζίνης γύρω από το σώμα του, σαν σωσίβιο.
Ο νεαρός Ρόκφελερ είχε μόνο έναν κίνδυνο: να του επιτεθούν οι καρχαρίες. Αυτό όμως δεν τον ένοιαζε και αποφάσισε να κολυμπήσει μέχρι την ακτή. Ο Γουάσνικ παρατηρούσε το κεφάλι του νεαρού Ροκφέλερ να χάνεται στον ορίζοντα, καθώς κολυμπούσε προς την ακτή. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδε.
Πέρασαν εννέα ώρες και ο Ρόκφελερ ήταν άφαντος. Για καλή του τύχη, ο ανθρωπολόγος σώθηκε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αλλά ο Μάικλ ήταν εξαφανισμένος. Η οικογένεια Ρόκφελερ ξόδεψε χρόνια και πάρα πολλά χρήματα για να τον βρει αλλά είχε χαθεί παντελώς. Ούτε το πτώμα του δεν βρέθηκε κάπου στην θάλασσα. Τότε θεωρήθηκε νεκρός από πνιγμό στα ανοιχτά της Νέας Γουινέας.
«Είναι σίγουρο ότι ο Μάικλ Ρόκφελερ δολοφονήθηκε και φαγώθηκε από την φυλή Οτστζανέπ»
Το 2014, κυκλοφόρησε το βιβλίο του ανθρωπολόγου Καρλ Χόφμαν, που ρίχνει φως στην εξαφάνιση του κληρονόμου. Ο Καρλ Χόφμαν πιστεύει πως ανακάλυψε τη συνέχεια της ιστορίας. Ο ανθρωπολόγος ταξίδεψε δύο φορές στη Νέα Γουινέα και έζησε με τους ιθαγενείς, για να συγκεντρώσει τις πληροφορίες που χρειαζόταν.
Ο 23χρονος Μάικλ Ροκφέλερ είχε ταξιδέψει στη Νέα Γουινέα για να μελετήσει τους ιθαγενείς και να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ ενώ συνοδευόταν από μία μεγάλη ομάδα που αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από ανθρωπολόγους και μεταφραστές. Στις 17 Νοεμβρίου του 1961, ο Μάικλ Ροκφέλερ, ο Ρενέ Γουάσνικ και δύο 13χρονοι ιθαγενείς επιβιβάστηκαν στο σκάφος και ξεκίνησαν για τη νότια Νέα Γουινέα.
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους, ο καιρός χάλασε και τα κύματα αγρίεψαν με αποτέλεσμα το καταμαράν να αναποδογυρίσει. Οι ιθαγενείς κολύμπησαν γρήγορα προς την ακτή για να ζητήσουν βοήθεια και οι «επισκέπτες» έμειναν πίσω. Πέρασαν τη νύχτα στο νερό και το πρωί της 19ης Νοεμβρίου, ο Ροκφέλερ έφυγε για την ακτή.
Ενώ ο Ροκφέλερ βρισκόταν κοντά στην ακτή, 50 άνδρες της φυλής Οτστζανέπ παρατήρησαν ότι ένας κροκόδειλος είχε βγει στην επιφάνεια του νερού. Μετά από λίγο, αντιλήφθηκαν ότι ήταν ένας λευκός άντρας, που τους χαιρέτησε όταν τους είδε. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι αν ο Μάικλ είχε συναντήσει οποιαδήποτε άλλη φυλή της Νέας Γουινέας θα είχε ζήσει επειδή οι ιθαγενείς δεν επιτίθενται στους λευκούς.
Δεν ίσχυε όμως το ίδιο και με τους Οτστζανέπ. Η συγκεκριμένη φυλή είχε δεχτεί επίθεση από λευκούς, τέσσερα χρόνια πριν, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του ένας από τους πέντε αρχηγούς της. Ανάμεσα στους άντρες που εντόπισαν τον Ροκφέλερ, βρίσκονταν και οι πέντε διάδοχοι των χαμένων αρχηγών. Σύμφωνα με τα ήθη τους έπρεπε να πάρουν εκδίκηση.
Τότε έβγαλαν τον Ρόκφελερ στην επιφάνεια και τον τραυμάτισαν στα πλευρά με ένα δόρυ. Τότε τον μετέφεραν σε μία σπηλιά και τον σκότωσαν σύμφωνα με την τελετουργία. Κανιβάλισαν το σώμα του και πήραν τα κόκαλα του για να τα κάνουν μαχαίρια και δόρατα. Τα κόκαλα του Μάικλ έγιναν όπλα που παραδόθηκαν στους πέντε αρχηγούς της φυλής. Οι Οτστζανέπ έφαγαν το μυαλό του και ίσως και άλλα όργανα.
Την ίδια ιστορία άκουσε και άλλος ένας Ολλανδός ιερέας, ο Κορνήλιος Βαν Κέσελ που έστειλε αναφορά στην τοπική ολλανδική κυβέρνηση: «Αμφέβαλα κατά 1%, αλλά η δυσπιστία μου εξαφανίστηκε μετά τις λεπτομέρειες που έμαθα και ταιριάζουν απόλυτα με την έρευνά μου.
ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ Ο ΜΑΪΚΛ ΡΟΚΦΕΛΕΡ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΦΑΓΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΗ ΟΤΣΤΖΑΝΕΠ».
Η ιστορία επιβεβαιώθηκε κι από τρίτη πηγή. Άλλον έναν ιερέα που έστειλε γράμμα στο διεθνές πρακτορείο Τύπου, Associated Press, και αποκάλυψε τα γεγονότα. Η ιστορία δημοσιεύτηκε και η οικογένεια Ροκφέλερ επικοινώνησε με την Πρεσβεία της Ολλανδίας στην Αμερική, η οποία την έπεισε ότι το άρθρο του Associated Press ήταν απλώς μια θεωρία.
Την δεκαετία του ’60 οι Ολλανδία έδινε μάχη για να διατηρήσει τις αποικίες της στη Νέα Γουινέα και δεν συνέφερε να μαθευτεί ότι οι ιθαγενείς ζούσαν άναρχοι, επιτίθονταν σε λευκούς και μάλιστα κανιβάλιζαν και τα πτώματα τους. Ειδικά όταν ο λευκός ήταν γιος του πλουσιότερου άντρα στον κόσμο και μετέπειτα Αντι-προέδρου της Αμερικής, Νέλσον Ροκφέλερ. Γι’ αυτό προτίμησαν να θάψουν την υπόθεση.
Οι Ολλανδοί ήταν τυχεροί
Οι ιθαγενείς δεν μίλησαν για τον θάνατο του Μάικλ Ρόκφελερ επειδή πίστευαν πως το πνεύμα του τους καταράστηκε. Αμέσως μετά τη δολοφονία του, εξαπλώθηκε επιδημία χολέρας στην περιοχή και πέθαναν εκατοντάδες άνθρωποι.
Μάλιστα, την ίδια περίοδο είδαν και ελικόπτερα που αναζητούσαν τον αγνοούμενο Ρόκφελερ και νόμιζαν ότι τους τα έστειλαν οι θεοί τους. Τότε απαγορεύτηκε στους ιθαγενείς να λένε την ιστορία και έτσι κράτησαν το στόμα τους κλειστό.
Ο Καρλ Χόφμαν έμαθε για την τύχη του Μάικλ από ανθρώπους άλλων φυλών. Κατά την διάρκεια της τελευταίας του μέρας στην Νέα Γουινέα, ο ίδιος είδε έναν ιθαγενή να αναπαριστά την δολοφονία. Άνοιξε την κάμερα αλλά πρόλαβε μόνο το τέλος: «Μην πείτε αυτή την ιστορία σε κανένα άντρα και σε κανένα χωριό, γιατί είναι μόνο για εμάς. (….) Αν την πείτε, θα πεθάνετε. Φοβάμαι ότι θα πεθάνετε και η οικογένειά σας θα πεθάνει»….
