nataleme Εδώ θα τα λέμε όλα!
Μια μητέρα το έμαθε αυτό με πολύ σκληρό τρόπο πρόσφατα όταν πήρε ένα πολύ ξεχωριστό δώρο από τα παιδιά της. Η Ashford Evans διηγήθηκε αυτό το ξεκαρδιστικό περιστατικό στην σελίδα Everything for Mom”:
“Άνοιξα την πόρτα και με υποδέχτηκε εκκωφαντική ησυχία. Μια ουράνια, σπάνια, εκκωφαντική ησυχία. Ήταν μια από αυτές τις σπάνιες περιστάσεις που εγώ και ο άντρας μου ήμασταν σαν πλοία που περνάνε το ένα δίπλα από το άλλο την νύχτα. Εγώ επέστρεφα αργά στο σπίτι από μια επαγγελματική συνάντηση, εκείνος είχε φύγει νωρίς για να πάει τα αγόρια για ψάρεμα.
Είχαμε κάνει χάρες, παρακαλέσει και αναθέσει τα παιδιά σε διάφορους φίλους και συγγενείς σκορπισμένους στην πόλη για να καλύψουμε τις 6 ώρες που θα λείπαμε και οι δύο. Έτσι, όταν γύρισα σπίτι μετά από μια μεγάλη πτήση με καθυστέρηση και 2 ώρες ταξίδι από το αεροδρόμιο, με περίμενε μια γλυκιά ησυχία και ένα άδειο σπίτι.”
“Έβγαλα την βαλίτσα από το αυτοκίνητο με την ησυχία μου, αφού δεν υπήρχε στο σπίτι κανείς που να χρειάζεται (ή μάλλον να απαιτεί) κάτι από μένα άμεσα. Τράβηξα την βαλίτσα στο δωμάτιο και μπήκα στο μπάνιο, έχοντας πιει πολλά Big Gulps στον γυρισμό.
Όταν μπήκα στο μπάνιο, με υποδέχτηκε μια γλυκιά μυρωδιά κίτρου. Ολόκληρο το μπάνιο φαινόταν να έχει τριφτεί πριν φτάσω. Κοίταξα γύρω μου έκπληκτη που ο άντρας μου θα σκεφτόταν να καθαρίσει το σπίτι πριν γυρίσω (ένας Θεός ξέρει πόσο πολύ μισώ να γυρίζω σε ακατάστατο σπίτι) και τότε το είδα.”
“Ένα από τα μπολ για δημητριακά των παιδιών ήταν πάνω στο ράφι με κάτι που έμοιαζε με παλιό σαπούνι μέσα. Δεν θυμόμουν να έχω αγοράσει σαπούνι με άρωμα γκρέιπφρουτ, αλλά μπορεί να ήταν παλιό. Έχουν την τάση να ξεθάβουν ξεχασμένα πράγματα και να τα βάζουν σε κάποιο μέρος για να τα δω. Έμοιαζε με παλιά μπάρα σαπουνιού. Ξέρετε, όταν είναι ξεραμένη και παραμορφωμένη. Αλλά μύριζε τέλεια.”
“Το πήρα στα χέρια μου και το κράτησα κάτω από την μύτη μου για να το μυρίσω. Η μυρωδιά φρέσκου γκρέιπφρουτ σε ένα απίστευτα ήσυχο σπίτι ήταν κάτι σαν παράδεισος. Αυτό που δεν μπορούσα να καταλάβω ήταν πότε είχε αγοράσει ένα καλό σαπούνι και πού ακριβώς το βρήκαν. Μέσα στην νύχτα επέστρεψα αρκετές φορές για να μυρίσω το τροπικό του άρωμα.
Ανάμεσα στο βραδινό και στο πλύσιμο του προσώπου μου. Ποτέ δεν σκέφτηκα να πλύνω τα χέρια μου αφότου το έπιασα, αφού στην τελική ήταν απλά ένα σαπούνι. Το επόμενο πρωινό το ξόρκι έσπασε όταν έφυγα για να μαζέψω τα παιδιά και να επιστρέψω στο χάος της ζωής μου και στα μακαρόνια με τυρί – αφήνοντας την ησυχία με άρωμα γκρέιπφρουτ στην μνήμη μου.
Δεν είχε περάσει πολλή ώρα αφότου είχαμε επιστρέψει, όταν η Eeny βγήκε από το μπάνιο πιέζοντας το σαπούνι στα χείλη της και αναπνέοντας βαθιά λέγοντας: “Αυτό είναι το αγαπημένο μου. Λατρεύω το άρωμα του”. “Συμφωνώ!”, είπα από τα βάθη της καρδιάς μου. “Τι είναι αυτό; Που το βρήκατε;”, ρώτησα.
“Ο Meeny το βρήκε στην τουαλέτα των αγοριών στο τάε κβο ντο και το έφερε σπίτι”, απάντησε χαρούμενα. Και τότε κατάλαβα. Δεν ήταν κάποιο σαπούνι αξίας 15 δολαρίων από καλό μαγαζί αυτό που μύριζα τις τελευταίες 12 ώρες. Ήταν αρωματικό ουρητήριου.
Ακριβώς, κρατηθείτε! Ήταν αρωματικό ουρητήριου. ΑΡΩΜΑΤΙΚΟ ΟΥΡΗΤΗΡΙΟΥ! Ένα αρωματικό ουρητήριου από το δημόσιο γυμναστήριο που στέλνω τον 5χρονο γιο μου για τάε κβο ντο τρεις φορές τη βδομάδα. Ένα αρωματικού ουρητήριου πάνω στο οποίο έχουν ουρήσει 1000 φορές ξένα μικρά αγοράκια και το είχα κρατήσει δίπλα στο μάγουλο μου!
Με αυτή την συνειδητοποίηση φώναξα και το άρπαξα από τα χέρια της πετώντας το μέσα στον κάδο. “ΟΟΟΟΟΧΙΙΙ!!”, φώναξε ξεσπώντας σε κλάματα. “Είναι το αγαπημένο μου!!” “ΠΛΥΝΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ, ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ, ΘΕΕ ΜΟΥ, ΠΛΥΝΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!!”, φώναξα. Και τότε όλα έγιναν μαύρα.”
“Όταν συνήλθα, κατάλαβα ότι είχα μόνο δύο επιλογές. Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά τα πράγματα που είχα ακουμπήσει (και φάει) από τότε που έπιασα αυτό το σιχαμένο πράγμα, κατάλαβα ότι σε συνδυασμό με όλα τα πράγματα που είχαν ακουμπήσει τα παιδιά μου ότι δεν είχαμε και πολλές επιλογές.
Το τάε κβο ντο είναι τις Τετάρτες και σήμερα είναι Σάββατο!! Αυτό το πράγμα έχει ακουμπήσει τα πάντα στο σπίτι μου σε αυτό το σημείο. Έτσι, οι επιλογές μας ήταν: 1. να κάψουμε το σπίτι συθέμελα ή 2. να κάνουμε ότι δεν συνέβη ποτέ και να πιούμε ένα μπουκάλι κρασί (ή δύο). Θα σας αφήσω να μαντέψετε ποιο διάλεξα.
Αλλά όπως και να έχει, στην υγειά των παιδιών που είναι τα πιο αηδιαστικά πλάσματα που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ στον πλανήτη και μας μαθαίνουν να είμαστε ταπεινοί.”
Σχεδόν όλοι οι γονείς θα συμφωνούσαν ότι τα παιδιά είναι τέλεια, αλλά είναι πάντα οι πρώτοι που θα παραδεχτούν ότι μερικές φορές είναι αρκετά αηδιαστικά. Αυτή η ιστορία είναι ένα παράδειγμα του πόσο χάλια μπορεί να γίνει. Αλλά ποιος από εμάς δεν έχει περάσει κάτι εξίσου αηδιαστικό σε κάποιο σημείο της ζωής του;
Και στο τέλος, σχεδόν πάντα το θυμόμαστε και γελάμε. Γιατί μερικές φορές αυτό πρέπει να κάνεις!
