Ο λόγος για τον χειρομάντη Josef Ranald οπου παραδέχεται ότι «Ξεκίνησα να μελετάω τα χέρια τους με σκεπτικισμό».
Ο ίδιος είχε συναντήσει έναν χειρομάντη όταν ήταν αξιωματικός στον στρατό της Αυστρίας στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν είχε εντυπωσιαστεί. Όταν έγινε αιχμάλωτος πολέμου άρχισε να διαβάζει τις γραμμές των χεριών άλλων φυλακισμένων για να κερδίσει κάτι σε αντάλλαγμα. Αλλά είχε πεισθεί ότι αυτή η πρακτική ήταν μια απάτη.
Ωστόσο, μετά τον πόλεμο έγινε δημοσιογράφος και για να διασκεδάσει άρχισε να διαβάζει τα χέρια των ανθρώπων που τους έπαιρνε συνέντευξη. Λίγο-λίγο συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες αποτυπώματα χεριών χρησιμοποιώντας ειδικό χαρτί.
«Το δείγμα μου συνεχώς μεγάλωνε και τότε σκέφτηκα ότι μπορούσα να βγάλω μερικά συμπεράσματα από τις αναλύσεις μου» γράφει.
Σύμφωνα με τον Josef Ranald, το χέρι του Ρούσβελτ που έμοιαζε με σπάτουλα ανήκει σε ένα άτομο «που έχει μοντέρνες και προοδευτικές απόψεις». Ο αμερικανός πρόεδρος είναι «κοινωνικός», έχει τάση να εξωτερικεύεται και δεν είναι καθόλου κλειστός τύπος.
«Το χέρι του Αδόλφου Χιτλερ είναι από πολλές απόψεις μοιραίο», γράφει. Περιγράφει τον Χίτλερ σαν κάποιο «ελαφροίσκιωτο, αυτοκτονικό και μεγαλομανή». «Η γραμμή της καρδιάς, είναι κοντή και σπασμένη, αυτό δείχνει ματαίωση, πικρία και ωμότητα». Ο Χίτλερ «δεν είναι κύριος της μοίρας του. Η γραμμή της μοίρας είναι συνεχής και καλοσχεδιασμένη, από την τραγική αρχή ως το βίαιο τέλος», γράφει.
Το χέρι του Μουσολίνι δείχνει έναν άνθρωπο «της δράσης, της κίνησης, της ενέργειας χωρίς όρια και της μεγάλης ταραχής». Είναι κάποιος «αποφασισμένος, χωρίς έγνοια για την ανθρωπότητα, γεμάτος βίαιη δύναμη». Είναι κυριευμένος από «το σεξ και τη βία» και η ζωή του θα τελειώσει βίαια.